Imię/imiona: Vereesa
Nazwisko: Ysera

Zazwyczaj jednak podróżuje pod przykrywką ludzkiej formy, iluzji.
Data urodzenia (wiek): 13.07.1862r. (153 lata, wyglądem odpowiada dwudziestolatce)
Profesja: Koordynatorka
Profesja poboczna: Ewolucjonistka
Team: -
Towarzysz/towarzyszka: -
Opis wyglądu: Vereesa jest wysoka, ma metr osiemdziesiąt. Jej skóra jest delikatna w dotyku a jej długie zielone włosy uplecione są w warkocz. Zielone oczy przeszywają na wylot każdego kto w nie spojrzy. Vereesa chodzi w lekkiej zbroi, nie ma czasu ani ochoty na przebieranie się w piękne suknie, które krępują ruchy i spowalniają. Gdy ludzie z jej plemienia żyli, była ewenementem pod względem koloru włosów i oczu, które zwykle u elfów czczących ogień były kruczoczarne.
Opis charakteru: Vereesa ma za sobą wiele ciężkich przeżyć, zabiła wiele osób, nie wiele z nich zginęło z ręki dziewczyny bo tego chciała. Mimo zagłady jaką za sobą pozostawia jest dobrą osobą. Stara się być uczynna dla pokemonów i ludzi, którzy są dobrzy. Tak jak ojciec Vereesy gnał do bitwy, tak ona trzyma się od walk z dala, woli ukryć się w cieniu i przeczekać konflikt niż.. 'zaogniać' go.
Historia: Las, drzewa, mech i trawy.. Nie są one przyjaciółmi tych, którzy ich nie znają. Ja ich nie znałam. Byłam kapłanką, tą dobrą. Lecz do czasu..
-Vereesa, podejdź moje dziecko. - powiedziała starsza Mayleene. Ja, ubrana w piękną czerwoną suknię podeszłam do ołtarza. Podałam jej moją dłoń, Mayleene przecięła ją szybko rytualnym ostrzem, a na zimny kamień polała się krew.
-Wielki Reshiramie! Powstań z tej krwi! Wielki Heatranie, powstań z jej krwi! Wielki Entei naródź się w jej żyłach! O Moltresie mocarny, uczyń ją swoją córką! - Mayleene wykrzykiwała po kolei imiona wielkich ognistych legend. Moja krew spływała powoli na granit, kropla po kropli.
-Vereeso, teraz! Posiądź moc ognia! - najstarsza krzyknęła, a ja skupiłam się na krwi, dłoni i ogniu.
Czas jakby zatrzymał się, czułam powoli napływającą do mnie energię, rana na dłoni zasklepiła się i z mojej ręki poczułam wychodzące ciepło. Otworzyłam szerzej oczy, krew wirowała na granicie w dziwnym tańcu, krople ścigały się ze sobą, żadna nie widziała czy jest łowcą czy też ofiarą. Robiło mi się gorąco, powietrze przeszył krzyk.
To był mój krzyk. Rozejrzałam się, dookoła mnie tańczył wir ognia, pochłaniał wszystko, koło mnie stała jedynie Mayleene uśmiechając się złowieszczo.
-Vereeso, jesteś potomkiem ognia, najwyższą jego kapłanką! - kobieta sięgnęła po nóż, złapała mnie za rękę i mówiąc obce mi słowa poderżnęła sobie gardło. Czułam jak napływa do mnie jej energia, wir ognia rósł. Tylko ja mogłam nad nim zapanować, nie miałam jednak pojęcia jak. Zamknęłam dłoń, wszystko się zatrzymało, ogień zniknął. Stałam tu sama, pośród zgliszcz i spalonych zwłok. Tylko ja, rytualne ostrze. ołtarz i tuziny spalony zwłok.
Ruszyłam do domu, byłam naga, wszystko co miałam na sobie zostało spalone, ja pozostałam jednak nie tknięta.
Okradłam jedno z domostw z tego co ocalało i było zdatne do jedzenia. Weszłam do swojego przybytku, a raczej tego co z niego pozostało. Wszyscy, którzy kiedyś tu żyli... Ubrałam zbroję i uciekłam, jak tchórz.
Wiedziałam, że bractwo trzech źródeł będzie mnie goniło a jednak postanowiłam uciec.

Las, drzewa, mech i trawy.. Nie były moimi przyjaciółmi, do czasu.
Mieszkałam w lasach, pomagałam pokemonom a one mi. Było ciężko, nauczyłam się jednak kontrolować ogień, dowiedziałam się o kryształowych kulach, rozmieszczonych po regionie Sinnoh. Musiałam się tam dostać, wiedziałam jednak, że dalej gonią mnie ludzie z Bractwa Trzech Źródeł. Bractwo zajmowało się żywiołami Wiatru, Lodu i Kamienia. Byliśmy sprzymierzeńcami do momentu w którym zrównałam moją osadę z ziemią. A zaplanowała to ona.. Mayleene. Pogrążyła mnie, naznaczyła.
Kryształowe kule miały mi pozwolić zapanować nad innymi żywiołami i odszukać wolność, ludzie... oni nie mogli się dowiedzieć o naszym istnieniu, ja byłam dla nich zagrożeniem. W końcu, nie codziennie wysoko urodzona elfka wybiera drogę trenerki pokemon i planuje występować w pokazach. Na moje szczęście miałam jednak medalion, który sprawiał, że wszelkie aspekty mojej inności, takie jak uszy, wzrost, oczy, a nawet specyficzne włosy były dla ludzi nie widzialne. To dawało mi wiele możliwości. Ukrywało mnie jednak tylko tymczasowo, zdobywanie kryształowych kul wymagało zarzucenia ludzkiej postaci i ukazanie prawdziwej, elfiej formy.

Pierwszą Kryształowa kula, którą miałam zamiar odszukać była kula trawiasta, mająca znajdywać się w jednym z lasów Sinnoh, uznałam, że będzie mi ją najłatwiej odszukać. Bractwo jednak deptało mi po piętach, musiałam być ostrożna i sprawiać pozory zwykłej dziewczyny.
Rodzina: brak.

Pokemony:

Eevee
Imię: Alleria

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Eevee (Kamień Ewolucyjny/ Kamień Ewolucyjny + Szczęście/Szczęście) -> Flareon/Jolteon/Vaporeon/Espeon/Umbreon/Leafeon/Glaceon/Sylveon
*Zadowolenie: 0/75
Ataki: Tackle, Helping-Hand, Tail Whip, Growl, Sand-Attack, Sing*
Charakter i historia:
Alleria spotkała Vereesę w jednym z lasów. Eevee była zraniona, dziewczyna wypaliła jej ranę i pomogła jej dojść do zdrowia. Honorowa lisiczka przysięgła bronić kapłanki w ramach podziękowania za jej dobroć. Chociaż dziewczyna nie chciała się na to zgodzić, nie miała wiele do powiedzenia. Pokemon wraz z Vereesą pomaga innym pokemonom w lasach i jeziorach. Alleria, wraz z nią wyruszyła w podróż po Sinnoh, by odnaleźć kryształowe kule. Razem z Vereesą, podziela strach przed żywiołami Wiatru i Kamienia. Eevee nie należy do typowych słodkich dziewczynek, dlatego normą jest, że jej futerko wciąż skleja błoto lub nosi w nim nonszalancko wczepione szyszki. Umie jednak oddzielić zabawy w lesie od poważnych sytuacji takich jak walki, trening czy pokazy.
Umiejętność: Adaptability - STAB dla pokemona z tą zdolnością wynosi 2.0 zamiast 1.5.
Trzyma:




Box | Konto bankowe

Galeria z trofeami

Zawartość plecaka:
- 5000$
- pokedex
- 5 pokeball





Marzec Atak Sing dla Allerii.