Tup, tup, tup. A cóż to za odgłosy?
Otwierasz drzwi swego pokoju. Nikogo nie ma.
Czyżby ktoś sobie żartował z ciebie?
Znużony siadasz z powrotem do biurka.
Wakacyjne wspomnienia same się na kartkę nie przeleją.
Tup. Tup. Tup.
Tym razem dźwięk dochodził zza twoich pleców.
Nieco przerażony, a zarazem zirytowany odwracasz się.




- Hehe! Wreszcie mnie dostrzegłeś! - Dziewczynka zaśmiała się, po czym usiadła na fotelu obok ciebie. - Psze pana! Jesteś Junon Boy?
Ha? O co jej chodzi? Nie dość, że wtargnęła do twojego mieszkania, jak do siebie, to jeszcze mówi od rzeczy.
- Siostrzyczka Yuki powiedziała, że każdy, kto wygląda superowo jest Junon Boy'em! A ty jest bardzo ładny, więc na pewno jesteś Junon Boy! - Rzekła głośno, po czym klasnęła dłonie. - Właśnie! Mam coś dla pana i pańskich przyjaciół! - Dodała głośno. Szybkim ruchem dłoni wyciągnęła ze spodenek siateczkę z kryształowymi kulkami. - Są zrobione z wosku pszczelego! Ponoć ukryte są w nich pokemony! O. Psze pana! Mam nawet listę, jakie potworki są w nich schowane.

Teraz twym oczom ukazała się zmielona kartka z nazwami pokemonów.



- Ponoć mają 5 lvl oraz coś co się zwie Egg Move! Ale ma pan szczęście dzisiaj! - Dziewczynka z radością przyglądała się twojej, zaciekawionej minie. Mimowolnie się uśmiechnąłeś.

- Świetnie. Podziękuj siostrze ode mnie. A teraz... Znikaj.



PS. Skany pokemonów robicie sami.