[Charming.]

Imię:
Alicja *Ali*
Nazwisko:
Bell



Data urodzenia:
09.06.1997
Profesja:
Koordynator
Profesja poboczna:
Uzdrowiciel
Opis charakteru:
Charakter Ali Bell został ukształtowany na arenie. Niegdyś nieśmiała, bojaźliwa dziewczyna, zmieniła się w twardą, pewną siebie osiemnastolatkę. Nie boi się stawiać czoła wyzwaniom, śmiejąc się w twarz śmierci. Gotowa do poświęceń, zdolna znieść wiele. Wiele, ale nie wszystko. Mimo wszystko, jest zdolna do współczucia. Nie potrafi zabić nikogo z zimną krwią, jak nakazywałoby prawo areny "zabij, albo zostaniesz zabity". Zawsze woli szukać jakiegoś rozwiązania problemów, niż załatwiać je siłą. Stara się nie zawierać znajomości, wiedząc, że przyjaźń koniec końców doprowadzi ją do grobu.
Opis wyglądu:
Bell to typowo wyglądająca blondynka. Włosy koloru platyny i wielkie, niebieskie oczy dają jej wygląd małego, bezbronnego dziecka. Przyczynia się do tego również dość niski wzrost, nie przekraczający 1,7m. Stara się nie używać makijażu, który ją brzydzi. Woli naturalny wygląd. Ubrana zazwyczaj w niebieskie jeansy i czarną koszulkę, z narzuconą na ramiona skórzaną kurtką. Prawe ucho jest przekłute sześcioma małymi kolczykami, a cera.. blada. Wygląda, jakby jej skóra nigdy nie ujrzała słońca.
Historia:
- Osiemdziesiąte Igrzyska uważam za otwarte. - Powiedziała ze znudzeniem prowadząca, sięgająca kaszmirową rękawiczką do wielkiej, szklanej kuli wypełnionej kartkami. Krążyła chwilę, nim złapała tę jedną - jedną, która zmieniła jej życie w stu procentach.
- Ali Bell. - Jej beznamiętne spojrzenie padło na tłum schludnie ubranych dziewczyn.
Ali Bell..
Bell..
Dziewczyna, niska blondynka, stała tam chwilę, nie wiedząc co się dzieje. Miała.. siedemnaście lat. To były jej ostatnie dożynki. No tak, takie szczęście mogła mieć tylko ona.
- Ali Bell. Proszę, wystąp. - Powtórzyła kobieta z naciskiem. Zrobiła krok drżącą stopą, potem następny, następny, i nagle znalazła się na mównicy obok jędzy. Gdy turkusowa rękawiczka znowu zagłębiła się w kuli, ta nie słuchała. Patrzyła przed siebie. Dumnie, z podniesioną głową, z oczyma utkwionymi w dal. Jednak to tylko pozory. W środku cała się trzęsła. Chciała krzyczeć, wrzeszczeć, rzucić się na tą przeklętą mównicę i walić pięściami w spróchniałe drewno. Ale stała. Tak nakazywał jej ojciec. Ojciec.. był całym jej sercem. To on przygotował ją na tę właśnie chwilę, włączając w to cały swój trud, jak i całą swą wiedzę. Tak, kiedyś sam był na arenie. Przeżył. Wygrał. Jako jedyny z niewielu.
Igrzyska. Tak zwała się ta śmiertelna gra, w której właśnie zaczęła uczestniczyć. W której stała się pionkiem organizatorów w chwili, gdy z ust posłanniczki padło jej nazwisko. Gorączkowo mówiła w myślach wszystko, co zdołała sobie przypomnieć.
"Pamiętaj. Żadnych sojuszy.". "Biegniesz do celu tylko wtedy, gdy masz pewność, że uda ci się to." "Schronienie to drzewa i wszelakie występy skalne. Zadbaj o dogodne dojście, w razie niebezpieczeństwa." "Szybkość. To liczy się tu najbardziej.". A także te z samego początku. W myślach słyszała własny, dwunastoletni głos, pytający, co to są Igrzyska. "Igrzyska to bardzo długi obrząd. Odbywa się w każdym z regionów, poczynając od Kanto, kończąc na Kalos. Zwycięzcy regionów są transportowani do kolejnych, by kontynuować. Zwycięzców jest czterech. w każdym regionie są pobierani nowi. Oprócz Kalos. Tam toczone są finały. W ostatnim regionie zostaje tylko jeden zwycięzca, ze wszystkich. Pobór do Igrzysk jest w każdym mieście po dwie osoby. Po całych arenach grasują dzikie pokemony, które nie są przyjaźnie nastawione dla uczestników. Mimo, ze oficjalnie zaczynają się Kanto, najpierw przeprowadzana jest selekcja, gdzie ze wszystkich zostanie wysłana tylko dwudziestka. Mam nadzieję, że nigdy cie to nie spotka, skarbie.".
Te ostatnie słowa dudniły w jej głowie. Jego troska. Starania, by była najlepsza. Wygra. Spróbuje wygrać dla niego.
BUM.
BUM.
BUM.
Serce Ali Bell zaraz miało wyskoczyć z piersi. Zegar wybijał ostatnie sekundy przed hukiem oznajmiającym rozpoczęcie selekcji. Jej wzrok panicznie biegał po sylwetkach tak dużej grupy ludzi, równomiernie rozstawionej na okrągłych tarczach. Sam środek zajmowała olbrzymia konstrukcja, wokoło której były porozrzucane różne rzeczy - bardziej i mniej przydatne. Naokoło, wzdłuż i wszerz teren areny pokrywał gęsty, ciemny las. Ciche szmery i pomruki informowały wszystkich, że nie będą mogli narzekać na brak towarzystwa pośród gęstwiny.
Wzięła głęboki oddech. Spokojnie. Spokój i jasny umysł to jedyne, czego teraz potrzebuje. Rozglądneła sie po konstrukcji. Za daleko. Wszystko było za daleko. Zabiją ją zanim zdąży zejść z..
Jej wewnętrzny monolog przerwał przejmujący huk oznajmiający, że właśnie zaczęła się krwawa jatka.
Niewiele myśląc, zeskoczyła z tarczy i zaczęła biec w stronę lasu. Miarowy, lekko przyspieszony oddech, tupot jej butów, i..
Rąbnęła jak długa o trawę, czując przy tym palący ból na łydce. Spojrzała za siebie, a jedyne co zobaczyła, to na szczęście niezbyt głęboka rana, zadana od sztyletu, którego rękojeść była wbita w ziemię. Cóż, dobre i to.
Szybko porwała broń i lekko utykając potruchtała do lasu.
Pierwsza noc to była prawdziwa masakra. Naokoło krzyki, jęki i wrzaski mordowanych ludzi, obłąkańczy śmiech tych silniejszych, a także niepokojące szepty ze strony dzikich pokemonów.
Alicja, siedząc na drzewie i próbując się uspokoić nie zauważyła, że nie jest sama. Dopiero po przenikliwym syku, jaki usłyszała, oblał ją zimny pot.
SEVIPER! - zaskrzeczał olbrzymi, czarny wąż z ogromnymi zębami rzucając się na Bell. Ta runęła do tyłu, w porę plątając nogi na grubej gałęzi drzewa, przy okazji podrażniając rane od sztyletu. Syknęła z bólu.
Walka z wężem nie skończyła się śmiercią ani jednej, ani drugiej strony. Po kilku zadrapaniach na skórze Pokemona od sztyletu i wielu czerwonych pręgach, oraz nacięciach na rękach Alicji - widocznie był młody, ponieważ nie posługiwał się jeszcze kłami, a ostrym ogonem - zaniechali walki. Wpatrując się sobie nieufnie w oczy powoli przyzwyczajali się do wzajemnewj obecności. Wiele razy przeknęło przez myśl dziewczynie, by poprostu odciąć łeb temu gadowi i mieć spokój, jednak.. coś ją przed tym powstrzymywało. Współczucie? Zawsze miękła, jeśli chodzi o inne stworzenia.
Z zamysłu wyrwał ją skrzek innego Pokemona, który z prędkością światła znalazł się nad głową dziewczyny, bijąc w nią skrzydłami. Machając rękami straciła równowagę, i spadła.. A raczej prawie. Zawisła na czymś, by po chwili boleśnie uderzyć bokiem o pień drzewa. Zaraz, czy to.. Ten Seviper ją przytrzymywał?
Faktycznie. Zaciśnięty ogon gada na nadgarstku Alicji, jak i na gałęzi skutecznie ją zakotwiczył. Jednocześnie próbował odpędzić natrętne stworzenie swoimi kłami, co w końcu poskutkowało przedartym skrzydłem oponenta, który z głuchym łoskotem spadł na ziemię. Dziewczyna wdrapała się na drzewo, a ich spojrzenia znowu sie spotkały. Już wiedziała, że nieprędko się ze sobą rozstaną.
(..)
Wiele dni walk i przetrwania wycięczyły Bell, jednak poprawiły jej kondycję i ulepszyły zmysły. Pomagały sobie razem z Akane - Seviperem, któremu nadała imię, gdy okazało się, że jest w formie żeńskiej. Ona przynosiła jedzenie i odstraszała pokemony, a Alicja nokautowała wrogów, dając ich wykończyć swemy zabójczemu towarzyszowi. Razem stanowiły zabójczy, acz zgrany duet.
Ten przeciwnik był inny niż wszyscy - nie posługiwał się siłą, a mózgiem, dlatego znacznie trudniej było go pokonać. Stosował serię uników, a następnie szybkie ataki.
Ali znowu natarła, a ten potknął się i wywrócił, co dało czas Akane do dokończenia dzieła.
Jednak nie tym razem.
Gdy wężyca rzuciła się na chłopaka, ten z nienacka złapał ją za szyję i zaczął dusić. Bell stała zszokowana, patrząc jak kościste palce zaciskają się na bezbronnej teraz szyi swej towarzyszki.
Ścisnęła mocniej swą jedyną broń, jaką przez całą selekcję udało jej się zdobyć - sztylet - i z mrożącym krew w żyłach wrzaskiem rzuciła się na niego, dźgając gdzie popadnie, aż nie przestał się ruszać.
Otworzyła oczy i.. zobaczyła na sobie krew. Ludzką krew.
Zabiła człowieka.
Upuściła broń i wpatrywała się tempo w podziurawione ciało. Próbowała się pocieszać, że gdyby nie to, straciłaby swą jedyna sojuszniczkę.
Dalsze monologi przerwał przejmujący huk oświadczający koniec selekcji.
Przeżyła.
Udało jej się.
Jej zapał nagle przygasł, z myślą, że czeka ją jeszcze co najmniej pięć takich turniejów. Szansa, że przeżyje jest..
Ktoś uderzył ją czymś w tył głowy i straciła przytomność.
(..)
Obudziła się w.. swoim łóżku. W swoim własnym, kochanym łóżku, za którym marzyła przez te wszystkie tygodnie. Coś się jednak nie zgadzało. Jej nogi przytrzymywał ciężar. Podniosła się obolała i ujrzała zwinięte, czarne cielsko, które z jej ruchem podniosło głowę i zasyczało cicho.
Akane.. Ona tutaj?
Rozejrzała sie po pomieszczeniu. Pełna rozczarowania stwierdziła, że to jednak nie jej łóżko, a przedział w wagonie.
Wagonie do.. Kanto? Już? Znowu?
Nagle zebrało jej się na płacz. To za wcześnie. Nie da rady.
Po chwili wzrok Bell znowu padł na węża, któy tak dzielnie bronił jej przez ostatnie tygodnie i uśmiechnęła się pod nosem. No cóż, z tą maszyną do zabijania ma szanse.
Ma szansę, by wygrać Igrzyska i powrócić do domu. To jej jedyny cel.

Rodzina:
Laura Bell - matka. Zmarła w wyniku bliskiego kontaktu z Hydreigonem. Alicja pamieta ją jak przez mgłę, ponieważ miała niespełne cztery lata, gdy doszło do feralnego incydentu.

Nathan Bell - ojciec. Od lat zajmujący się dziewczyną, którą codziennie szkolił, wyczekując najgorszego - trafienia na arenę. Opłaciło się. To właśnie jemu Bell zawdzięcza wszystkie swoje umiejętności.

Pokemony:

Seviper
Imie: Akane

Poziom: 5.5
Typ:
Ewolucja: Seviper
Ataki: Wrap | Swagger | Bite | Iron Tail [EM]
Charakter i historia:
Pierwsze spotkanie Akane z Ali nie należało do zbyt przyjemnych. Dziewczyna cudem umknęła przez jadowitem uściskiem kłów Sevipera, ale po pewnym czasie wężyca dała się przekonać do swej właścicielki. Jest impulsywna, agresywna, najlepiej trzymać się od niej z daleka, jeśli nie chce się stracić palców, albo całej ręki, a co na to wszystko wskazuje - niebezpieczna. Z Bell łączy ją jakaś nieprzerwalna więź, która nakazuje chronić Seviper swoją trenerkę. W niebezpieczeństwie o Ali cechuje się odwagą, poświęceniem i troską.
Umiejętność:
Infiltrator - Podczas ataku ignoruje "bariery" powstałe w wyniku ruchów Reflect, Light Screen, Safeguard i Substitute.
Trzyma:
---

.
.
.

Mismagius
Imie: Fleshbane

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Misdreavus (Dusk Stone) -> Mismagius
Ataki: Growl | Psywave | Spite | Mystical Fire | Power Gem | Phantom Force | Lucky Chant | Magical Leaf | Astonish | Ominous Wind [EM]
Charakter i historia:
Fleshbane to władczy, nieznoszący sprzeciwu Pokemon. Zdaje sobie sprawę, że jest jedynym samcem w całej drużynie Alicji, i dobrze wie, że to on powinien nią dowodzić, jako alfa. Strasznie rywalizuje o względy trenerki z Seviper, jej starterką, można by więc rzec, że się nie lubią, jednak w rzeczywistości tak nie jest. Wbrew pozorom potrafi poświęcić się dla swojej drużyny, a w głębi "duszy" jest małym, potrzebującym uwagi i pieszczot stworzonkiem.
Umiejętność:
Levitate - Ataki typu ziemnego oraz zdolność "Arena Trap" są powstrzymywane. Nautralizuje efekty ruchu Spikes.
Trzyma:
---

.
.
.

Froslass
Imie: Kaiko

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Snorunt (Dawn Stone + Female) -> Froslass
Ataki: Powder Snow | Leer | Double Team | Destiny Bond | Astonish | Ice Shard
Charakter i historia:
Kaiko po ewolucji z pogodnego, małego Snorunta stała się mroczną, milczacą Froslass. Jest ponura, do wszystkiego podchodzi z lekceważeniem, dystansem i chłodem. Mściwa, nigdy nie zapomina krzywd wyrządzonych jej ani jej drużynie. Właśnie, drużyna - niegdyś oczko w głowie Ali, maskotka teamu, teraz stałą się tą, która woli być sama, i której nie powinno się przeszkadzać. Stara się dorównać Fleshbane'owi i Akane w ochronie ich małej rodziny, jednak nie jest jeszcze taka dobra, co nie znaczy, że jest słaba. Chcesz przeżyć? Lepiej jej nie drażnij.
Umiejętność:
Cursed Body - Kiedy zostaje trafiony atakiem, który wymaga kontaktu fizycznego, blokuje go w 30% przypadków.
Trzyma:
Leftovers - Co turę odnawia 1/16 HP Pokemona.


Box | Konto bankowe |Galeria z trofeami

Plecak

Hajsy
~5000$~

Balle
5x

Ewolucyjne:
-
Held Items:
1x (Froslass)

Inne
-

~Bonusy~
+0.5lv ---> Seviper ---> Profesja ---> 06.05.15r.
+Iron Tail ---> Seviper ---> Bonus ---> 06.05.15r.

[REKLAMA]

[Yuki]

~~ Akcept Karty Postaci ~~