[Did]

01.04.1991r.



Trener/Hodowca



Molesław Yukiteru Sorumir Anka Felicjusz Sebastian Kyuubiusz Clesmentyn(Cleslavek) Tosiek Gencio Locunek Snazz Ludenberg ; w skrócie Mole

Ananas Ludenberg



May, jako dziecko była spokojna i grzeczna. Większość czasu spędzała z przyjaciółmi, ponieważ nie była szczęśliwa w swoim domu, a podczas zabaw z nimi stawała się zupełnie inną i znacznie żywszą osobą. Posiadała i nadal posiada wspaniałą wyobraźnię, która przeradza się w niezwykłe pomysły. Jako osoba dorosła stała się bardziej poważna i schludna, a nie mając nic kreatywne do roboty, cały czas odpoczywała pod starym dębem. Jej charakter uległ kolejnej zmianie, gdy opuściła swój raj, czyli "drzewo na polanie", w poszukiwaniu przygody wraz z pokemonami. Odkryła wtedy, iż manipulowanie i sarkastyczne podejście do innych osób, ciągłe wyśmiewanie i nabijanie się z nich, jest dla niej wygodne i satysfakcjonuje ją w stu procent. Innym wydarzeniem, które wpłynęło na jej osobowość, była śmierć jej narzeczonego. Zrozumiała wtedy, że nie warto nabijać się z innych osób, ale lepiej im pomóc i zrozumieć (chociaż czasami jeszcze to robi). Do tego wszystkiego można dodać, że od jakiegoś czasu stała się kochająca matką, która dba o zdrowie i bezpieczeństwo swego synka. Reasumując jest zmienna, jak kameleon. W chwili zagrożenia, nie zawaha się przed niczym.



May to wysoka i szczupła kobieta o długich, lśniących i miękkich włosach w kolorze ciemnej czerwieni, które w mocnym świetle słonecznym, wpadają w ciemny róż. Przeważnie pozostawia je rozpuszczone, ale czasami związuje je w kucyka. Jej ubiór jest dość wyzywający i odważny, bowiem ubiera się w krótkie szorty, spódniczki, koszulki i podkoszulki z dużym dekoltem. Aczkolwiek z faktu, że idzie wczesna jesień, do jej garderoby dołączyły trzy, zwiewne sukienki w kolorach białym, niebieskim i czerwonym oraz luźna bluzka na długi rękaw. Ulubionym obuwiem May są trampki i glany oraz klapki, te drugie ubiera do długich, szarych jeansów. Cały jej styl podkreślają ciemno czerwone soczewki.



Zielona polana, po środku której rośnie wielkie drzewo. Na pierwszy rzut oka nie ma w nim nic specjalnego, ale gdy tylko przyjrzymy się jemu z bliska i bardziej dokładniej. Nie będzie już zwyczajnym drzewem, ale czymś niezwykłym. Otóż to kilkuset letnie drzewo o solidnym i grubym pniu, którego gałęzie rozlegają się na kilkanaście metrów, a wiosną pokryte są całe niebieskimi kwiatami, wydającymi z siebie przepiękny zapach, jest domem pewnego stworzenia. Stworzenia? Tak, ponieważ ta osoba jest Elfem. Jak wiecie Elfy to niezwykłe stwory, które kochają naturę i wszystko, co z nią związane. Tak właśnie jest z tą osobą.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jestem May, a to moja historia.
Urodziłam się dokładnie dwadzieścia dwa lata temu w moim pierwotnym świecie. Nie spędziłam w nim zbyt wiele czasu, ponieważ to było tylko dziesięć lat, ale nie żałuję tego, co zrobiłam. Jako najmłodsze dziecko w mojej rodzinie, byłam zawsze na ostatnim miejscu, bo wszyscy byli zajęci moim rodzeństwem, a ja potrzebowałam wtedy miłości. Może powinnam to zrozumieć, że musieli się zająć próbami męstwa moich braci, które zabrały mi ojca oraz przygotowaniami moich sióstr do bycia kapłankami, ale ja tego nie rozumiałam! Dlaczego wszystko miało się kręcić w okół ich, a ja? A ja czym byłam? Niechcianym dzieckiem... którego nikt nie kochał, oprócz mojej babci, ale ona zmarła i wtedy zostałam zupełnie sama... chociaż miałam kilku przyjaciół. Spędzałam z nimi większość czasu, bawiąc się i śmiejąc. Z nimi byłam po prostu szczęśliwa, ale przecież nie mogli zastąpić mi rodziny, której tak bardzo pragnęłam.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gdy skończyłam dziesięć lat, dowiedziałam się o bramie. Bramie, która mogła przenieść mnie do zupełnie nowego i innego świata. Tam mogłabym zacząć wszystko od nowa. Był tylko jeden problem, moja niepewność. Nie miałam pojęcia o świecie, w którym aktualnie żyje. Bałam się, nie wiedziałam jak będzie wyglądał i co w nim znajdę. Z jednej strony wyobrażał sobie go jak coś niezwykłego, a z drugiej jako pustą przestrzeń, w której nic nie było. Musiałam wybrać, to czy mam w nią wejść i zaryzykować czy zostać i czekać na miłość, którą dostanę w czasie przygotowań do roli kapłanki... Wybrałam to pierwsze, ponieważ nie chciałam tej miłości, której nie dostałam jako małe dziecko. Musiałam wtedy zająć się sobą i stać się samodzielna, bo nie mogłam liczyć na nikogo.Zaledwie po tygodniu od momentu, w którym dowiedziałam się o istnieniu bramy, stanęłam przed nią. Nie wahając się, chwyciłam swoje rzeczy i przeszłam przez nią. Uczucie, które doznałam w trakcie ten chwili... było niezwykłe, wspaniałe i chyba już nigdy się nie powtórzy.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nie wiem ile czasu przenosiłam się do nowego światu, ale dla mnie to była sekunda. Tak, jakbym przechodziła przez zwyczajne drzwi. Z domu na dwór, gdzie domem jest mój stary świat, a dworem jest nowy, niezbadany i zapewne pełen niezwykłych rzeczy. Po przejściu znalazłam się na ogromnej polanie, po środku której rosło wielkie i stare drzewo. Było na tyle duże, że postanowiłam na nim zamieszkać. Jestem Elfem, mieszkanie w lesie i poradzenie sobie w nim nie jest dla mnie trudne, ponieważ mam to we krwi.

12 lat później

Już dwanaście lat spędziłam w tym świecie i jest tu o wiele lepiej niż tam gdzie się urodziłam. Chociaż z początku było mi trudno zaaklimatyzować się tutaj, ale po pewnym czasie przywykłam do panujących tu warunków. Większość czasu i tak spędzałam na poznawaniu tej polany oraz odpoczynku pod drzewem. Mogłabym leżeć pod nim godzinami, bo to takie przyjemne wpatrywać się wtedy w niebo i układać nowe kształty z chmur. Do tej pory jest to moje ulubione zajęcie. Spędziwszy już tu kilka miesięcy i parę lat, musiałam w końcu wybudować dom i tak zrobiłam. Wybudowałam prowizoryczną chatkę na drzewie, użyłam do tego piły oraz młotka z całą skrzynką gwoździ. Na bank ktoś musiał zostawić to, gdy był w lesie. Dzięki tym narzędziom moja praca przebiegła o wiele sprawniej i szybciej. Moje mieszkanko nie było zbyt duże, ale znajdowało się w nim łóżka, a raczej sterta mchu i liści, imitująca materac oraz szafka, w której przechowywałam znalezione jedzenie i moje ubrania wraz z zdjęciem mojej babci. Mogłabym tu żyć i się zestarzeć, ale wszystko się zmieniło, gdy do mojego domku wpadło dziwne stworzenie. Przypominało trochę smoka, a trochę ważkę ze względu na rodzaj skrzydeł. W pierwszej chwili zamarłam ze strachu, ale gdy upadło i straciło przytomność, bez zawahania postanowiłam mu pomóc. Zabrałam go wtedy na dół, gdzie czekały dwa inne stworzenia lis i płomienny koń. Nie wiedziałam czym są, ale wtedy usłyszałam jego głos. Głos lisa, który był pokemonem. Po opatrzeniu tak zwanego Flygon'a, Ninetales *bo tak nazywał sięlis* opowiedział mi wszystko o swojej rasie i o tym, że jest ich znacznie więcej. Słuchałam tego z takim podnieceniem, że coraz bardziej chciałam zobaczyć więcej tych stworków, zbadać, poznać je tak dokładnie, aż w pewnej chwili nie wytrzymałam tego, przerwałam jego przemowę i postanowiłam wyruszyć w świat! Znalezione pokemony, zgodziły się do mnie dołączyć *ponieważ pomogłam Flygonowi oraz i tak nie miały gdzie się podziać* i tak zaczęłam nowy rozdział w moim życiu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

- Co to za miasto Nine? - spytałam się mojego nowego pokemona, gdy dotarłam przed wejście do wielkiego miasta. Przyprowadziła nas do niego ścieżka, którą znalazłam pewnego czasu badając polanę. W tym miejscu budynki znacznie różnią się od tych, które widziałam kiedy byłam jeszcze dzieckiem. W sumie mieszkańcy też są tu inni, nie ma tu elfów, tu są ludzie. Nic o nich nie wiedziałam, ale jednak coś mnie do nich ciągnęło. To wszystko przypominała wspaniały sen.
- To Snowpoint, powinnaś się tu zatrzymać i zdobyć więcej informacji o pokeball'ach i pokedexie. Wiem, że PokeCentrum to niezwykłe miejsce, może się tam udajmy, ale nie wiem jak wygląda. - usłyszałam ponownie głos w swojej głowie. Zrozumiałam wtedy, że Nine widocznie była tak samo podniecona jak ja. Pewnie wcześniej, nie widziała czegoś podobnego, przecież była zamknięta w jednym miejscu.
W końcu zgodziłam się na to, więc mój początek przygody zacznie się w Snowpoint?



- Matka/Ojciec/Rodzeństwo - dla May nie istnieją.
- Babcia "Arisa Ludenberg" - zmarła kilka lat przed ucieczką May, która darzyła ją szczególnym uczuciem.
- Mole - pierworodny May.
- Joyle - nie są związane krwią, lecz są dla siebie jak siostry, a od niedawna kochankami. Obecnie dziewczyna May.
- Wiedźma Świtu - babcia, a zarazem mentorka May.
- Ananas - córeczka May.
- Mei - córeczka Joyle.



poziom lama/nowicjusz/adept/doświadczony/ekspert/mistrz/królowa

- latanie na miotle "ekspert"
- ważenie eliksirów "doświadczony"
- zielarstwo "nowicjusz"
- szybkie gojenie się ran "ekspert"
- walka bronią białą Katana "nowicjusz"
- odporność na zmiany temperatury otoczenia "doświadczony"
- pływanie "adept"
- pokemony "ekspert"
- szycie "adept"
- gotowanie "lama"
- wydawanie pieniędzy "królowa"
- lenistwo "królowa"
- astronomia "doświadczony"
- transmutacja "adept"
- wróżbiarstwo "ekspert"
- władanie magią "królowa"
- zakupy "królowa"
- umiejętność jazdy samochodem

[REKLAMA]

[Yuki]

~~ Akcept Karty Postaci ~~