Znalezionych wyników: 31

Brunecik pierwszy raz w swym życiu miał okazję przejechać się taksówką, do tego za darmo, jak miło z strony jego towarzysza! Jak na razie mimo wszelkich przeciwności, Andree dopisywało jakieś tam szczęście!
- Sparing...? Że walka? Cóż... chyba można spróbować, jednak Nina niezbyt nadaje się do walk, Dax chyba bardziej się do tego nadaje, hmm... dobrze - zróbmy sparing~! Tylko gdzie? Przecież nie w taksówce, prawda?
Odparł niezbyt pewnie chłopaczek, Jonathan miał rację, walki zdecydowanie nie były specjalnością Ipo.

/Pardon, jeszcze jakieś dwa tygodnie jestem za granicą i czasu brakuje :X

- Huh? C-c-czekaj!
Rzucił szybko brunecik samemu podchodząc pod drzwi, chcąc zabrać się z chłopaczkiem z bardzo prostego powodu - przecież sam Andree się nie odnajdzie w tej okolicy, bez swego nawigatora zaraz znów będzie zgubiony w tych wszystkich zakręconych alejach.
- Pójdę z tobą, dzięki temu będę mogła przekonać się do twej osoby - me oczy sprawiedliwości cię ocenią!

Herbatka była wypita a sam Ipo wiedział już jaki będzie pierwszy krok na jego drodze kariery super-bohaterki!
- Jak oni śmią! Niszczą spokój tego pięknego miasta, to niedopuszczalne! Muszą poczuć potęgę sprawiedliwości!
Rzucił już nabuzowany brunecik, z całą pewnością był teraz nieźle podekscytowany, ale to chyba normalne, czyż nie? W każdym razie Andrée był gotów ruszyć do akcji już teraz, nawet nie myśląc o możliwych zagrożeniach...

Ipo upił kolejny łyk z swej herbaty, by zyskać nieco więcej czasu na zastanowienie, oczywiście nie uszedł jego uszom prawdopodobny komplement, jaki usłyszał, oczywiście o ile to nie był wiatr czy coś... ale miło było usłyszeć tak oczywisty komplement, nawet jeśli był on tylko zwyczajną zwidom! Odkładając kubeczek na miejsce raz jeszcze spojrzał na potencjalnego wspólnika mierząc go od góry do dołu.
- Hmmm, chyba możemy spróbować, nie? Znaczy... jeśli coś pójdzie nie tak to po prostu z tego zrezygnujemy. Dobrze, co to za sprawa, jeśli można spytać?

Herbata z mlekiem nie jest żadnym dziwactwem! W niektórych stronach jest nawet bardzo popularna! ...Poza tym całkiem dobrze smakuje~. No ale, nie ma co się rozwodzić nad gustem Andree, bo nie to było teraz najważniejsze.
- Dziwną..? No... nie wiem, jest co prawda hiper-ultra-nad-opiekuńcza, ale zawsze chciała dla mnie jak najlepiej, jednak nie popiera mej idei zostania bohaterką.
Odparł brunecik biorąc większy łyk swej herbaty i wysłuchując co jeszcze chłopaczyna ma do powiedzenia.
- Umm... no nie wiem. Bycie duetem to wielka odpowiedzialność no nie? Znaczy, chyba możemy spróbować? Wydajesz się wiedzieć nieco więcej o okolicy, a to może się przydać.

-...Cóż, chyba mogę uznać to za komplement, tak? Mama zawsze mówiła, że nie potraficie mówić komplementów ale ty nie wydajesz się, aż tak zły jak z matczynych opowieści... Jestem Andrée Ipo, wystarczy samo Ann ...chyba dobrze cię poznać Jonathan...
Odparł brunecik, dalej nieco się jąkając mimo wszystko nie przywykł jeszcze do rozmów z samcami i cóż... trudno mu się dziwić.
- Chętnie napiję się herbaty - z mlekiem i cukrem poproszę...

No, trzeba przyznać mieszkanko było bardzo ładne, dość czułe i przepełnione takim spokojem, może właśnie dzięki temu brunecik nieco się uspokoił i pozwolił sobie usiąść, swoją drogą wbrew temu, że był mężczyzną, to mimo wszystko znał jakieś zasady dobrego wychowania, no proszę co za miła niespodzianka! A właściwie tak mógłby sobie pomyśleć Andree, gdyby nie fakt, że już po chwili chłopaczek nadepnął jej na odcisk, ponownie nazywając dzieciuchem, nie pomogła nawet wzmianka o chęci zostania bohaterem sprawiedliwości!
-Ughhh! Nie jestem dzieckiem! Mam 19 lat, po prostu mam bardzo zdrową skórę! Jak chcesz być bohaterem, skoro oceniasz po okładce!
Odparł oburzony nadmuchując poliki, swoja drogą... niezły z niego hipokryta.

Jeden zakręt w lewo, potem w prawo? nie zaraz... uhhr? Chyba było inaczej ...uhhh, chyba właśnie po raz kolejny nasz Ipo się zgubił?, chociaż, to już wcześniej był zgubiony... czy można się stracić w własnym zgubieniu? Jeśli tak, to nasz Andrée właśnie tego dokonał! Na dodatek ciągle znajdował się w towarzystwie tego m-m-mężczyzny! Jak to jest, że cały świat się na niego uwziął!?
- Uhh, Mama miała rację, faceci w ogólnie nie szanują ludzkiej prywatności - okropność! Jeśli juz musisz wiedzieć, to wyruszam w świat by zostać bohaterką sprawiedliwości!
Rzucił chłopaczek pokazując swemu rozmówcy język

Huh? To teraz z nieba pada prezentami? A to ci dopiero... zaraz... urodzinowy prezent? Od kiedy Pani Mikołajowa rozdaje urodzinowe prezenty?! Do tego wszystkiego strasznie się spóźniła! No ale prezent to prezent, prawda? Andree szybko wrzucił prezencik do swej torby - otworzy go jak tylko będzie miał chwilę, ale obecnie był zajęty próbą bronienia się przed Purrloin z piekła rodem! Oczywiście, nikt o zdrowych zmysłach nie próbował by pozostać w jednym miejscu z tak agresownym pokemonem, dlatego też Ipo skorzystał z rady chłopaka i szybko stąd ucieć, oby tylko nie okazał się on porywaczem....

Hę?! Teraz to nasz Ipo był w zupełnej kropce! To jednak koteczek był zły?! Kto by się spodziewał takiego obrotu spraw! Ale to nie czas na bycie zdziwionym! Trzeba pomóc ofierze przemocy nawet jeśli jest nią mężczyzna!
- Hej, hej! Spokojnie malutki, kradzież jest zła!
Odparł szybko podchodząc co małego złodziejaszka chcąc go złapać w swe łapki, że co? Że niby lepiej by było wykorzystać Vulpixa? Cóż... powiedzcie to Andree, który jednak nie ma jeszcze stylu myślenia typowego trenera...

...Uhh! Czemu on mówi o sprawiedliwości atakując małego kotka!? Mężczyźni naprawdę są przerażający! Ale pomimo swojego strachu prawdziwa obrończyni sprawiedliwości pokaże swą siłę!
- Nina! Nie pozwól by Purrlion'owi stała się krzywda!
Wykrzyczał Ipo wysyłając małą Vulpix do walki by ta mogła obronić drugiego pokemona.
- C-c-co to za sprawiedliwość, jeśli oceniasz kogoś tylko po tym że jest nieco naburmuszony!? Może on tylko chciał się pobawić!?
Dodał po chwili nabierając nieco odwagi by przynajmniej przestać się jąkać.

- N-n-nie, nie ma potrzeby! Na-naprawdę! Ja j-j-jestem już duża! I-i mam z sobą moich przyjaciół. Poradzę sobie sama!
Rzucił coraz bardziej przerażony brunet, chęć pomocy tego pana była przerażająca! Co on - Ojciec Teresa!? Podświadomie nasz Ipo spróbował małymi kroczkami wycofać się w tył, by przy najbliższej okazji dać dyla, jednak patrząc na tego okrutnego mężczyznę nie wyglądało to na rzecz łatwą.

Przez najbliższe dwa tygodnie będzie mnie niestety bardzo mało, mogę się pojawić w między czasie i dać posta ale szanse na to są małe. :C

EDIT by Daisy7:
A co z powodem? Jest on wymagany przy zgłaszaniu nieobecności.

Może jednak to wcale nie był taki zły mężczyzna? Może był wegetarianinem? A może to była tylko taka zmyłka!? Nasza Ipo musiała być niezwykle czujna!
- N-n-nie zgubiłam się... no może tak trochę zgubiłam... a-a-ale sobie poradzę! N-n-naprawdę! Mama? Ja ten... własnie do niej szłam! Tak właśnie tak! Więc ten... ja już może sobie pójdę?
M-m-mogę? Tak..?
Rzucił cichutko brunecik odwracając od rozmówcy wzrok nie będąc pewnym czy już może sobie odejść...

Biedny Ipo nerwowo przełknął ślinę, myśląc o tym by zachować zimną krew co wcale a wcale nie było takie łatwe w tej niebywale przerażającej sytuacji! Uhh... co też pokusiło go to takich działań?! Pewnie zaraz znajdzie go Matulka i przetrzepie skórę a co gorsza jakiś m-m-mężczyzna chyba właśnie chciał ją porwać i zjeść!
- Huh?! Uh?! Aaaaa! P-p-przepraszam, nie zjadaj mnie!