[Tete]

AlterWorld
Zwane też potocznie Kontynentem Cyndaquila

A- Exevile City - Południowe wybrzeże, przy którym znajduje się to miasto, znane jest z bardzo porywczych wiatrów. Tylko dzięki wysoko rozwiniętej technologi udaje się utrzymać tutejszą naturę w ryzach. Za pomocą ogromnych barier siłowym zatrzymuje się nacierające huragany. Wielu ludzi uważa, że przyglądanie się na chyboczące w oddali trąby powietrzne jest najpiękniejszą rzeczą na świecie. Inni twierdzą, że to przerażające...
B- Metrial
C- Pierwsza Sala
D- Vrinced
E- Druga Sala
F- Pintray
G- SeaPintray
H- Trzecia Sala
I- Liville /Stolica - Leży w dolinie pomiędzy Brwią, a Kłami. Są to dwa łańcuchy górskie. Tak jak północne szczyty nie są zbyt wysokie, tak południowe Kły są niczym mur zaostrzonych szpikulców.
Na zachodzie znajduje się duże jezioro.
J- Czwarta Sala
K-Avegate
L- Raingo
M- Piąta Sala
N- Daylight
O- Szósta Sala
P- Siódma Sala
R- Ósma Sala
S- Colden

Pociąg powoli ruszył. Sprzed twojego okna zniknął peron w Exevile. Sunąc po przezroczystej szynie, zawieszonej ponad ulicami miasta, miało się wrażenie jakby człowiek płynął w powietrzu. Przy zakręcie coś cicho zaklekotało między wagonami. Potem ponownie słychać było tylko niewyraźny szum. Gdy pociąg wyjechał z strefy mieszkalnej przyśpieszył. Po lewo i prawo widać było jedynie korony wysokich, wiecznie zielonych, drzew. Gdzieś w oddali majaczyły ośnieżone szczyty. Jeśli dobrze pójdzie to już niebawem będziesz mógł je podziwiać z drugiej strony, będąc w stolicy. Na razie jednak czekało cię spotkanie z pierwszym liderem ligi AlterWorld. Sala znajdowała się na wyspie niedaleko Metrial. Poza tym nie wiedziałeś wiele więcej.
Na półce na bagaże leżała trochę pogięta dzisiejsza, poranna, gazeta. Poza tobą w wagonie nie było zbyt wiele osób. To zdecydowanie nie był czas sprzyjający dalekim podróżą. Jakiś miesiąc temu minęły wakacje.
W pierwszym przedziale, tak jak zwykle, znajdowała się kafejka. Jeśli zgłodniejesz możesz przejść się tam i kupić sobie coś do jedzenia. Przed tobą jeszcze ponad godzina jazdy.
_____________________
-Czas na przygodę.-westchnąłem głośno i leniwie rozciągnąłem się na miejscu. Pomyśleć, że jeszcze niedawno byłem zwykłym dzieciakiem ze zwykłego domu dziecka. Teraz, dzięki nieznajomemu mężczyźnie dostałem szansę, żeby wreszcie odbić się od dna, na którego powierzchni już zbyt długo przebywałem. Będąc troche znudzony monotonną jazdą, postanowiłem przeczytać gazetę. W końcu aktualne wiadomości to podstawa, jeżeli nie chcę zginąć w Metrial. Swoją drogą troche dziwna nazwa jak na miasto. Rozmyślając nad głupotą człowieka, który wymyślał nazwę miasta, sięgnąłem po gazetę i zatopiłem się w lekturze jak hanka w kartonach.
_____________________
Na pierwszej stronie znajdował się zdjęcie jakiegoś starszego człowieka z Mr. Mime. "Magiczne bariery przyszłości" :głosił nagłówek. Tekst artykułu nie był zbyt ciekawy. Niejaki Aleksander Trost zajął się badaniem Mr.Mime. Z jego badań wynikało, że ludzie będą w stanie zrobić bariery takie jak owe pokemony. Do tego miałoby być to bardziej oszczędne od tradycyjnych pul siłowych.
Potem znalazłeś coś o ognistym festynie w Liville. Podano też przyczyny ostatnich problemów na moście łączącym Avegate z Colden. Sprawcami całego zamieszania były dzikie Arony, które podgryzały starą, żelazną, konstrukcję mostu. To z pewnością przyspieszy inwestycję związaną z renowacją starego przejścia. Dano też niewielki artykuł o zaginięciu piątki trenerów w okolicach Vrinced, oraz odkryciu niedóżej wyspy na północy kraju.
Jeszcze trochę i będziesz na miejscu. Przydałoby się pomyśleć co zrobisz po przybyciu do Metrial.
_____________________
-Bariery poprzez wykorzystanie pokemonów? Szykuje się niezły strajk przeciwko wykorzystywaniu pokemonów.-mruknąłem sam do siebie odkładając gazetę na miejsce.
Siedząc tak w jednym miejscu bez żadnej innej czynności, którą mógłbym wykonać zaczynałem się poważnie zastanawiać co ja w ogóle mam zamiar zrobić. Przecież nie wparuje do sali z jednym jedynym Nightem i nie wyzwę lidera na pojedynek bo to by był idiotyzm. Z drugiej strony strasznie się niecierpliwiłem i wprost nie mogłem się doczekać kiedy będę mógł stawić czoło pierwszemu liderowi. Po paru sekundach postanowiłem, że po prostu spróbuje znaleźć kogoś, kto pomógłby mi potrenować technikę walki no i przy okazji mojego pokemona. W ostateczności zawsze mogłem poszukać jakiegoś dzikiego pokemona. Nagle przypomniałem sobie o plecaku który dostałem od swojego nieznajomego przyjaciela, więc ziewając z nudów wziąłem plecak i otworzyłem go w celu przeszukania jego wnętrza.
_____________________
Więcej osób wsiadało w Metrial niż wysiadało. Pociąg miał jechać dalej do Vrinced.
Z podwyższonej platformy, na której znajdowała się stacja, można było rozejrzeć się po mieście. Przez ogromne okna widać było wybrzeże. Całkowicie różniło się od tego w Twoim rodzinnym mieście. Co prawda tutaj też nie było piachu, a żwir, jednak nigdzie nie walały się śmieci. Sztormy w Exevile znosiły po sobie najróżniejsze rupiecie; od połamanych drzew, poprzez zardzewiałe puszki, skończywszy na śniętych rybach. Tutaj mieszkańcy nie musieli bać się huraganów. Jak okiem sięgnąć widziałeś tylko ocean. Kolory były piękne i wyraziste, niestłumione przez pola siłowe. Gdzieś w oddali mogłeś dostrzec wysepkę. Na pewno tam znajdowała się pierwsza sala.
Zobaczyłeś też drogę 99 i 98. Obie już dawno zostały zamknięte dla samochodów. Wszyscy i tak korzystali z podziemnych tuneli, kolei, lub samolotów. Może jeszcze tutaj wyglądały całkiem znośnie, lecz niewykluczone, że gdzieś w głębi puszczy, już całkowicie zarosły. Niemniej jednak to mogło okazać się dobre miejsce na poszukiwanie dzikich pokemonów.
Innych trenerów masz szansę spotkać w tutejszym centrum-pokemon. pewnie tam dowiesz się jak dostać się do pierwszej sali.
_____________________
Postanowiłem nie być egoistą i biorąc do ręki balla z Nightem, wypuściłem go.
-Czołem mały. Wybieraj gdzie idziemy do centrum, czy poszukać pokemonów?-spytałem Sneasela klękając aby być mniejwięcej jego wzrostu.
Ciągle nie mogłem uwierzyć, że w ciągu jednego dnia z sieroty stałem się trenerem. Nagle, uświadomiłem sobie, że gdy będe w poke centrum, koniecznie musze spytać, czy nie było w nim mojego tajemniczego przyjaciela. W końcu musiał zwrócić na siebie czyjąś uwage. Nie każdy mężczyzna ubiera się od stóp do głów w czerń i zakrywa twarz.