[Celia]

Imię: Celia
Nazwisko: Stell
Data urodzenia: 06.10 || 16 lat
Profesja: Trenerka
Profesja poboczna: Hodowczyni
Team: ---
Partner zbrodni: Ciel - Bardzo samodzielny. Wcześniej robił za słynnego zabójcę w Kanto, ale z tym skończył. Nie wiadomo skąd i jak pojawił się u boku Celii – ot, był z nią od chwili, gdy ta się ocknęła. Pomimo sprzeciwów nastolatki (i krzyków), ani mu się śni ją zostawiać – jest bardzo nadopiekuńczy. Nieźle gotuje, a na dodatek posiada obszerną wiedzę na temat ziół. Można powiedzieć, że jest takim osobistym lokajem dziewczyny, czego nie zaprzecza. Ma obsesję na punkcie słodkich rzeczy. Posiada shiny Fennekina, Anastasię.

Charakter:
Celia to niezwykle spokojna dziewczyna. Jest dość nieufna względem obcych ludzi, szczególnie przez to, że wychowywała się w gronie znanych jej osób, z dala od widowni. Trzyma się więc z daleka od tych, którzy wyglądają podejrzanie. Zazwyczaj stara się być osobą zimną na zewnątrz, chowającą wszystkie uczucia w sobie. Jest niczym szkatułka, do której jedynie trzeba właściwego klucza – czyli cierpliwości, jak to określa jasnowłosa. Zwykle nie używa obraźliwych słów wobec obcych osób, choć zdarza jej się coś palnąć niestosownego.
Jeśli ktokolwiek znał jej mamę, i pozna również ją, to stwierdzi, że nie różni się niczym od rodzicielki – czyli zachowuje się tak, jakby zjadła zbyt dużo cukru; niewiele osób zna ją od tej strony, zwykle Celia „zaszczyca” tym faktem jedynie swoich podopiecznych. No i może czasami Ciela.
Często jest zakłopotana w towarzystwie innych, a tym bardziej chłopców, ponieważ nie ma pojęcia, jak się przy nich zachowywać. W końcu przez większość życia miała do czynienia jedynie ze swoim podopiecznym, Riolu.
Uśmiecha się niezwykle rzadko. Jako, że wychowała się by żyć w pokoju z Pokemonami, jest strasznie wrażliwa na ich krzywdę – jak i ludzi – przez co często proponuje inne rozwiązania, niż walka.
Zwykle wszystko bierze na poważnie, więc niezbyt idzie jej rozumienie niektórych żartów. Prócz tego, jest strasznie uparta – niczym osioł. Zawsze dąży do tego i trzyma się kurczowo swojego zdania. Kiedy ktoś ją urazi, potrafi trzymać język za zębami przez dość długi czas. Czasami jest strasznie wredna, ale to rzadkość. Bywa również lekkomyślna.
Przyjaciele są dla niej bardzo ważni, choć posiada ich niewielu. I są to zwykle Pokemony. W stosunku do swoich małych przyjaciół jest nadopiekuńcza. Nigdy komuś nie odpuści, kto skrzywdził jej podopiecznego. Kiedy ktoś ważny dla niej jest w niebezpieczeństwie, rusza bez zastanowienia na pomoc; jest wtedy poświęcić własne zdrowie.

Wygląd:
Jak na swój wiek, to jest dosyć niską osóbką. W stosunku do wzrostu waży tyle, ile trzeba. Posiada długie, a zarazem proste, jasne włosy. Z kolei na duże oczy koloru szkarłatu opada grzywka, którą dziewczę czasami samo przycina, by nie kłopoczyć się z wizytą u fryzjera. Ma dosyć jasną cerę, przez co Ciel czasami się martwi o jej zdrowie.
Zwykle dziewczyna nosi czarne koszulki, krótkie jeansowe spodenki oraz trampki. Włosy zwykle ma rozpuszczone. Kiedy jest zimniej, to po prostu ubiera bluzę, bądź szkarłatną pelerynę, z którą się nigdy nie rozstaje. Ot, taki dziwny zwyczaj.

Historia:
Celia Daisy Stell, córka słynnego magika, Alisdair'a Stell'a (znanego również jako Czarodziej Prospero), została pozbawiona matki. Składamy kondolencje, zarówno dziewczynce, jak i Prospero.

Celia niewiele pamięta ze swojej przeszłości – najdalsze wspomnienia, które posiada, to te, gdy miała pięć lat. Niechciana córka, której poświęcano uwagę jedynie na początku oraz po tym, jak jej matka popełniła samobójstwo w wieku dwudziestu sześciu lat. Taka piękna, a zarazem wrażliwa kobieta. Umarła, ponieważ brakowało jej miłości. Miłości, którą niegdyś otrzymała od Czarodzieja Prospero.
Sam mężczyzna był przysłowiowym dupkiem. Poważnie. Rozkochiwał w sobie kobiety swoimi magicznymi sztuczkami, wykorzystywał, a na koniec zostawiał, ze złamanym sercem. Niestety przy matce Celii rzeczywiście pojawiło się uczucie, jednakże znikło ono tak szybko, jak się pojawiło. Wystarczyły tylko trzy słowa - „jestem w ciąży”.
Wtedy też ojczym małej Stell zapadł się niczym kamień w wodę. Nikt o nim nie słyszał, a Daisy (matka Celii), była zmuszona do samotnego wychowania córki. Mimo to, kobieta się nie załamywała, a przynajmniej tak sądzili liczni świadkowie i przyjaciele. No i mała Celia również się tak nie przejmowała losem rodziców – co prawda wiodła swoje życie od początku w niepełnej rodzinie, ale jej to nie przeszkadzało. W końcu po co płakać nad rozlanym mlekiem, gdy otacza cię opieka kochającej ciebie matki?
I wtedy, dzień po piątych urodzinach Celii wszystko runęło niczym domek z kart.

- Ma...mo? – wyszeptała przerażona dziewczynka, wpatrując się w ciało, które wisiało na linie, a sam supeł był zawiązany wokół szyi jej matki. Mała Celia opuściła pluszowego Glameowa z drobnych rączek, a kilka pasemek jej jasnych włosów opadło jej na oczy. Szkarłatne oczy, których pochodzenia nie mógł stwierdzić nikt.
Pod ciałem kobiety leżało przewrócone krzesło. Dziewczynka wpatrywała się z przerażeniem w oczach na martwą rodzicielkę. Choć w mieszkaniu było cicho, to spokój został po chwili przerwany krzykiem.
A potem rozległ się płacz.

Co prawda Czarodziej Prospero przygarnął dziewczynkę, gdy jej matka popełniła samobójstwo, ale on sam zrobił to dosyć niechętnie. Sam nie poświęcał zbyt wiele uwagi córce, zbyt bardzo oddany swoim występom w cyrku.
Celia niezbyt się przejmowała swoim losem, ponieważ była zbyt przejęta książkami o Pokemonach, by rozpaczać. Chętnie dowiadywała się wszystkiego o stworkach, a gdy członkowie cyrku podarowali jej własnego towarzysza, Riolu, była w siódmym niebie.
Wszystko było w najlepszym porządku.
Dorastała, rozwijała się.
Kłóciła z ojcem.

Aż w końcu wylądowała w jakimś lesie.
Ona sama nie wiedziała, jak to się właściwie stało. Co ona tu robiła? Jak się tu znalazła? Jedyne, co pamiętała to ogień. Dużo ognia. I jej ojciec, który uśmiechał się do niej niczym psychopata.
Obok niej znajdowała się torba, w której było kilka PokeBalli, ubrania na zmianę i trochę jedzenia. I kartka.
„Już wkrótce”.

Rodzina:
Daisy Isobel Eindengard – matka Celii. Popełniła samobójstwo w wieku dwudziestu sześciu lat.
Alisdair Stell (znany również jako Prospero) – ojciec Celii. Dupek, jak to określa jego córka. Strasznie egoistyczny, interesuje się jedynie czubkiem własnego nosa. Zniknął bez śladu, zostawiając Celię samą w lesie. No, prawie. To on zatrudnił Ciela, by opiekował się jego córką, o czym nie wie jasnowłosa.

Pokemony:

Riolu
Imię:
Marco


Poziom:
8
Zadowolenie:
0%
Ewolucja:
Riolu --(szczęście w dzień)-> Lucario --(Lucarionite)-> Mega Lucario
Ataki:
Foresight* | Quick Attack | Endure* | Counter
Charakter i historia:
Niewiele wiadomo o jego przeszłości. Celia zna go od chwili, gdy dostała go na swoje dwunaste urodziny. W takim razie nietrudno się dziwić, że po tylu latach zostali najlepszymi przyjaciółmi.
Stara się w miarę wypełniać każde polecenie trenerki, chyba, że uzna je za głupie, bądź niemające największego sensu. Wtedy robi wszystko po swojemu. Dosyć wymagający, szczególnie jeśli chodzi o członków drużyny. Bardzo honorowy i lojalny wobec swoich towarzyszy. Uważa się za osobistego ochroniarza i zazdrości Cielowi jego siły. Niełatwo go przekupić, ale jeśli już ktoś chce to zrobić, to z pewnością mu się to uda, gdy użyje Nutelli, albo masła orzechowego.
Umiejętność:
Inner Focus - Pokemon nigdy nie stchórzy.
Trzyma:
---


Konto bankowe
Box
Galeria z trofeami


Ekwipunek:
~ Przedmioty główne ~
- 5200$
- PokeDex
- 5 PokeBalli

~ Przedmioty do pokazów ~
---

~ TM's, MT's, HM's ~
---

~ Przedmioty do trzymania przez Pokemony ~
---

~ Ubrania ~
---

~ Jedzonko ~
---

~ Medykamenty ~
---

~ Jagody ~
---

~ Jajka ~
---

~ Przedmioty ewolucji ~
---


* Co miesiąc mogę dodać dowolnemu stworkowi z KP +1 lvl {Trener}.
* Pokemony po wykluciu się z jajka zamiast poziomu 1 mają poziom 5 {Hodowca}.

Rozdane/dodane poziomy Pokemonom:
30.07 - 1lv dodany Riolu z powodu profesji.
07.08 - 1lv dodany Riolu z powodu profesji.
25.08 - 1lv dodany Riolu z powodu Mini-Eventu.

[REKLAMA]

[Yuki]

Wszystko jest OK, tylko jeszcze opis wyglądu jakbyś mogła zamieścić. Chociażby taki na 3 linijki.

[Celia]

Jak miło. Przy wklejaniu charakteru zjadło mi wygląd. :'|
Niemniej, poprawione.

[Yuki]

~~ Akcept Karty Postaci ~~