[Mhrok]

Siedziałaś przy stoliku jednej z wielu kafejek w głównej alei miasta Jubilife. Wokół ciebie znajdowały się zarówno osoby same, pracujące przy swoich komórkach bądź komputerach, jak i zakochane pary, które postanowiły przyjść tutaj na randkę. Siedziałaś wśród nich, niczym się nie wyróżniając od innych ludzi. Jednak to była jedynie iluzja, która sprawiała, że twój wygląd jest nieco... normalny. Dlaczego? Przechadzający się po alejce ludzie raczej szybko zobaczyliby zielonowłosą elfkę, a ty nie potrzebowałaś rozgłosu. Miałaś jasno postawiony cel i wiedziałaś, że musisz ku niemu dążyć z największą wytrwałością.
- Proszę, oto pani zamówienie. - odparł młody, przystojny kelner, podając ci wcześniej zamówioną przez ciebie herbatę, po czym oddalił się.
Przez ostatnie kilkanaście dni błąkałaś się po lasach, chcąc uciec jak najdalej od swoich oprawców, czyli wysłanników Bractwa Trzech Źródeł. W końcu udało ci się dotrzeć do miasta, więc przybrałaś swoją ludzką formę i po prostu wmieszałaś się w tłum. W międzyczasie udało ci się zdobyć, co prawda w mało uczciwy sposób, trochę pieniędzy oraz ludzkie wynalazki - PokeDex i czerwono-białe PokeBalle. Dowiedzenie się o ich przeznaczeniu nie było trudne, bo wszystkiego dowiedziałaś się z czerwonego urządzenia, a tak właściwie wielkiej encyklopedii, w której można było znaleźć każdą informację mniej czy bardziej związaną z pokemonami. Przypieczętowałaś też w pewien sposób twoją relację z Allerią, którą złapałaś do jednej z kul. Eevee nie miała temu nic przeciwko, a wręcz przeciwnie, cieszyła się, że dzięki temu będzie mogła z tobą przebywać. Tak oto w ciągu kilkunastu dni zmieniłaś się z szanowanej elfickiej kapłanki w ludzką trenerkę pokemonów.

[REKLAMA]

[Vereesa]

Jubilife, największe miasto regionu Sinnoh, w którym przyszło mi się zatrzymać nie przypadło mi do gustu. Tłok i harmider dawały mi jakieś schronienie i pozwalały na wtopienie się w tłum, jednak każdy dzień zwłoki działał na moją niekorzyść. Używanie mojej mocy gdy byłam w formie iluzji było zbyt ciężkie i męczące bym parała się tym w zatłoczonej kafejce.
Podziękowałam za herbatę skinieniem głowy oraz delikatnym uśmiechem, nie pokazywanie wyższości z trudem. My, Elfy - rasa wyższa - nie zadawaliśmy się z ludźmi z wielu względów, uważamy ich za swego rodzaju podgatunek, teraz jednak nie mogłam dać żadnych znaków swoich przekonań. Musiałam się stać jedną z nich - ludzkich kobiet. Przed dopiciem herbaty zostawiłam na stole pieniądze dla kelnera zostawiając niewielki naddatek, który miał okazać szacunek i podziękowanie za dobrą obsługę. Chętnie polemizowałabym z tym drugim, jednak udało mi się podsłuchać, że tak wypada, podporządkowałam się więc.

Po opuszczeniu kafejki sprawdziłam na mojej elektronicznej encyklopedii, którym wyjściem z miasta trafię do lasów Eterny - tam planowałam rozpocząć swoje poszukiwania kryształowej kuli. Ruszyłam w wyznaczonym kierunku.

[Mhrok]

Powoli wypiłaś gorący napar, ciesząc się jego dosyć nietypowym smakiem. Następnie zostawiłaś zapłatę i opuściłaś ten przybytek. Ruszyłaś powoli alejkami dużego Jublife, który sprawiał wrażenie jeszcze większego niż był. Teraz znajdowałaś się w centrum metropolii, w części usianej przeróżnymi kafejkami, restauracjami i barami. Wyciągnęłaś z torby PokeDex, żeby móc z niego poznać drogę do Miasta Eterna. Na początku przywitał ciebie miły ekran z obrazkiem wesołego Pikachu, dodatkowo były tam pokazane aktualne data i godzina - piątek, 24 kwietnia 2015r., godz. 10.20. Po przedarciu się przez niepotrzebne tobie opcje i dotarłaś do mapy regionu Sinnoh. Według niej, żeby dotrzeć do celu, musiałaś udać się na północ, przejść Drogą 204 do Miasteczka Floroama, następnie odbić lekko na wschód i kontynuować podróż Drogą 205. Wydawało się być to łatwe zadanie, jednak po drodze mogłaś trafić na członków Bractwa Trzech Żywiołów, dla którego jesteś wrogiem publicznym numer jeden. Ruszyłaś powolnym krokiem w stronę północnego wyjścia z miasta. Twój spacer został jednak przerwany po tym, jak wpadł na ciebie chłopak. Upadłaś na ziemię, jednak blondyn od razu pomógł ci wstać.
- Przepraszam bardzo, nie chciałem na ciebie wpaść, ale... no w sumie to chyba nie mam zbytnio żadnego wytłumaczenia. - na twarzy chłopaka widać było duży czerwony rumieniec, najwyraźniej był on dosyć zażenowany tą sytuacją. - Przepraszam za moje maniery. Nazywam się Pearl, a ty?

~ wygląd Pearl'a

[Vereesa]

Pearl <3 moja ulubiona postać w całych pokemonach!
I Vercia wybiera się do Eterna Forest, a nie Eterna City.
__


Przeglądając urządzenie zachwycałam się coraz to nowszymi opcjami. Mapa, data i inne pierdółki bardzo przypadły mi do gustu, najbardziej jednak żółta myszka, którą pokedex opisał jako Pikachu, ten maluch był czymś z czym chętnie bym się zaprzyjaźniła.
Dystrakcja opcjami tego małego, elektronicznego urządzenia nie była jednak tym czym miałam się zająć, szybko odnalazłam drogę i odłożyłam pokedex na miejsce.

Gdy wpadł na mnie ten blondyn.. wezbrała we mnie złość. Nie dość, że zakłócił moją przestrzeń osobistą i przewrócił to nie uszanował różnicy płci oraz mojej pozycji. Sięgnęłam po porcję mocy by skoncentrować ją na dłoni, szybko jednak otrzeźwiałam. Jesteś człowiekiem. powiedziałam sama do siebie, rozproszyłam skupioną moc i zmusiłam do uśmiechnięcia się.
-Nic Ci się nie stało? - zapytałam ciepło, najwyraźniej u ludzi każdy zwraca się do siebie per 'Ty'. -Witaj Pearl, nazywam się.. - nie mogę mu powiedzieć mojego imienia.. oj nie. -Candice. Dokąd się wybierasz? - postanowiłam zacząć rozmowę, nigdy nie wiadomo co przynieść może krótka pogawędka z nieznajomym, a ten chłopak nie wyglądał na członka bractwa.

[Mhrok]

- Nie, nic mi się nie stało Candice. - odparł do ciebie Pearl, na jego twarzy pojawił się uśmiech, który odsłonił jego śnieżnobiałe zęby.
Było to spotkanie ze zwykłym człowiekiem, ale już musiałaś się trzymać na baczności. W pierwszym momencie chciałaś użyć jednej ze swoich magicznych zdolności, ale na szczęście się powstrzymałaś. Nie wiadomo, co by się stało, gdybyś się nie uspokoiła. Potem pojawiła się kwestia imienia. Nie mogłaś używać swojego elfickiego imienia do przedstawiania się, bo inaczej byłaby łatwiejszym celem dla członków Bractwa. Na szczęście na szybko udało ci się wymyślić w miarę ludzkie imię - Candice. Warto by je zapamiętać, żeby potem się nie pomylić.
- Aktualnie zmierzam do Oreburgha, żeby zmierzyć się z tamtejszym liderem. Moim kolejnym celem będzie Eterna. - odpowiedział na twoje pytanie jasnowłosy Pearl.
Okazuje się zatem, że macie częściowo podobny plan podróży, waszym celem są te same okolice. Co prawda ty wybrałaś odmienną drogę od chłopaka, jednak może warto by ją nieco zmienić?
________________________
* Cieszę się. I to bardzo <3
I sam las nie jest zaznaczony na mapie, jedynie większe miasta, czyli te z gier.

[Vereesa]

Oreburgha? To zupełnie nie po drodze, w każdym razie nie tej drodze, którą obrałam. Najwyraźniej Pearl'owi nie spieszyło się do Eterny, a to nawet lepiej bo przynajmniej nie będę musiała na razie z nikim dzielić mojej podróży.
-Oreburgh brzmi fantastycznie, jednak mam na razie jednego pokemona, a to nie pozwoli mi stoczyć walki z tamtejszym liderem. Powodzenia w walce o odznakę! Do zobaczenia w Eternie, Pearl. - wyciągnęłam dłoń do chłopaka, by ją uścisnął. Widziałam, jak robiły tak wcześniej jakieś osoby i uznałam to za odpowiedni gest pożegnalny. Nie miałam zamiaru się z nim obściskiwać, a nie wypadało mi po prostu skinąć głową i odejść.

Po krótkim spotkaniu z blondynem ruszyłam w dalszą podróż drogą numer 204, Floaromo, nadchodzę!

[Mhrok]

- No trudno. - odparł Pearl, wyraźnie zasmucony. - Wychodzi na to, że będziemy musieli się po-...
Chłopak nie dokończył zdania, gdyż w tym momencie z jego kaptura wyskoczył niewielkich rozmiarów stworek, który przeskoczył na głowę chłopaka. Pokemon przyglądał się tobie z zaciekawieniem, po czym uśmiechnął się do ciebie i zamierzał zeskoczyć na ziemię.
- I tutaj ciebie mam! - powiedział chłopak, łapiąc uciekającego pokemona. - Teraz mi nie uciekniesz. - początkowo stworek lekko się szamotał, ale po chwili przestał, a ty mogłaś mu się dokładnie przyjrzeć

- Chu, chu. - stworek próbował przekonywać swojego trenera, żeby go puścił.
- Wychodzi na to, że będziesz miała okazję poznać mojego przyjaciela, Pichu. Nazywa się on Bolt. - Pearl przedstawił ci swojego podopiecznego, który szeroko się do ciebie uśmiechnął. - Zaś jeśli chodzi o walkę z liderem, to ja też nie mam żadnego innego pokemona poza Pichu. Dodatkowo lider w Oreburghu posiada pokemony typu Kamiennego, więc gdybym nie złapał nikogo innego miałbym duży problem. - wyjaśnił ci blondyn. - Więc co powiedziałabyś, żebym tak czy tak towarzyszył tobie w podróży?
________________________
* Moje kokoro krwawi ;-;
Ale i tak się go nie pozbędziesz Vebre xDD

[Vereesa]

Z trudem stłumiłam krzyk, który miał zamiar ze sporym rozmachem wydobyć się z moich ust. Ykies! Żółty stworek wyskakujący z kaptura na prawdę poważnie mnie przestraszył, nie był jednak straszny sam w sobie.. gryzoń był wręcz słodki. To określenie pasowało do niego idealnie, aż dziwne, że pomimo tego przerażającego wypadu i nie najlepszego startu znajomości, wzbudził on we mnie jakiś tam rodzaj sympatii. Szczególnie, gdy machając łapkami i nóżkami w powietrzu próbował wyswobodzić się z uchwytu Pearla!
-Pichu? Miło Mi Cię poznać Bolt. - powiedziałam niewymuszonym przyjaznym tonem i wyciągnęłam dłoń by pogładzić do pod bródką. -Bardzo podobny pokemon przyozdabia pokedex, ale to chyba nie ten sam gatunek? - postanowiłam zaczepić rozmowę, nim Pearl opowiedział mi o walce z liderem.
-No tak, wielki poke-głaz nie byłby najlepszym rywalem dla twojego słodziaka! - zaśmiałam się i zastanowiłam chwilę. Jego towarzystwo w podróży może mi mocno pokrzyżować plany, zwłaszcza jeśli będzie mocno irytujący. Z drugiej jednak strony człowiek w mojej paczce odciągnie ode mnie uwagę i bractwo nie będzie się chciało do mnie tak łatwo przyczepić.

Uśmiechnęłam się i skinęłam głową.
-Pewnie Pearl! Będzie mi bardzo miło, jednak musisz o czymś wiedzieć.. - powiedziałam spuszczając powoli głowę i ściszając aktorsko ton głosu. Sięgnęłam po pokeball z Allerią i wypuściłam ją na światło dzienne. -...że ja też posiadam kompanię! Poznaj moją Eevee, Allerię. Allerio, poznaj Pearla i Bolta. - przytaknęłam lisiczce porozumiewawczo, wiedziałam, że zrozumie co mam na myśli - a miałam jedno, przez jakiś czas Pearl i Bolt, będą naszym towarzystwem.

[Mhrok]

Pichu, gdy tylko wyciągnęłaś ku niemu swoją dłoń, od razu się uspokoić i zaczął wpatrywać się w ciebie niczym w jakiś obrazek. Gdy gładziłaś słodką poke-mysz po bródce, gaworzyła ona uroczo, a wokół jej czerwonych policzków zauważyłaś niewielkie iskierki.
- Jest to bardzo możliwe. Może być to Pikachu, ewolucja Pichu. Ewolucja u Pichu występuje jedynie wtedy, gdy jest on odpowiednio szczęśliwy u boku swojego trenera. - wyjaśnił tobie chłopak.
Uznałaś, że jego obecność może być sprzyjająca, o ile Pearl nie okaże się zbyt irytujący. Elfy raczej stroniły od kontaktów z ludźmi, wystarczały im kontakty między sobą. Dlatego obecność u twego boku Pearla może odwrócić od ciebie uwagę ludzi z Bractwa.
Po przedstawieniu się chłopaka i jego podopiecznego, postanowiłaś uczynić to samo wraz ze swoim pokemonem. Wypuściłaś Eevee, słodką lisiczkę, którą poznałaś podczas ucieczki przed Bractwem. Brązowa lisiczka uśmiechała się szeroko, zarówno do Perla i jego pokemona. Pichu wpatrywał się przez dłuższą chwilę w nią, po czym wyszamotał się z uścisku swojego trenera i podszedł bliżej Eevee. Dwójka pokemonów zaczęła rozmowę na znany tylko im temat.
- Wygląda na to, że oni już się ze sobą dogadali. - zaśmiał się Pearl. - To jak, ruszamy?
Opowiedziałaś chłopakowi o planie swojej podróży. Pearl przytaknął na to, a nawet powiedział ci, że we Floaromie za dwa dni organizowany będzie Festiwal Kwiatów, stojący na równi z Pokazami. Ta informacja była całkiem ciekawa, bo będziesz mogła przyjrzeć się odmiennej od twojej kulturze ludzi. Ruszyliście w stronę północnego wyjścia z miasta. Znajdowaliście się po tej części metropolii, więc opuszczenie jej granic nie zajęło wam dużo czasu. Po drodze Pearl co nieco o sobie opowiedział. Ma on 17 lat i pochodzi on z niedaleko położonego Twinleaf, z którego wyruszył tydzień temu. Otrzymał wtedy od swoich rodziców Bolta. Początkowo chłopak niezbyt chciał wyruszać, jednak chciał on odnaleźć swojego przyjaciela Diamonda, z którym stracił kontakt, kiedy ten był gdzieś w okolicach Mt. Coronet. Przez ciągłą rozmowę nawet nie zauważyłaś, kiedy opuściliście granice Jublife i trafiliście na zalesiony teren Drogi 204. Była już druga połowa kwietnia, przyroda budziła się z zimowego snu do życia. Drzewa zaczynały się zielenić, a na zielonej trawie rosło różnokolorowe kwiecie. Zachwyt nad wszechobecną przyrodą przerwało wam długie miauknięcie. Na kamień, który znajdował się obok ścieżki, wskoczył fioletowy kot i zaczął przyglądać się tobie i Pearlowi.

[Vereesa]

Festiwal Kwiatów? To dobry punkt zaczepienia, wtopię się w tłum, dowiem się czegoś więcej, a może nawet uda mi się zdobyć wskazówkę dotyczącą położenia Kryształowej Kuli. Chociaż o tym gdzie teoretycznie mogłaby się znajdywać.. towarzystwo chłopaka będzie z czasem coraz mniej irytujące, więc przejmowanie się nim przestało być moim problemem. Poznanie go również w jakimś stopniu pomogło mi go zaakceptować. Nie chciałam mówić wiele o sobie, więc podczas rozmowy raczej byłam stroną słuchającą i podziwiającą to co mówi Pearl, a nie zabierającą głos.

Zatrzymałam się i dłonią powstrzymałam również Pearla, pokemon ten wyglądał co prawda dystyngowanie, jednak to kot, a po nich można się spodziewać całego wachlarza zachowań. Sięgnęłam po pokedex i po nakierowaniu urządzenia na stworzenie przycisnęłam ikonkę skanowania. Czas dowiedzieć się czegoś więcej o tym gatunku!
-Cześć mała, jestem Candice - a to jest Pearl. - przedstawiłam kolejno siebie i mojego towarzysza podróży. Czekałam na reakcję kotki, jeszcze był czas by sięgnąć po pokeball z Allerią albo zwyczajnie dać dyla.

[Black Lotus]

Pearl nawet nie zauważył tego że nie zabierałaś podczas waszej rozmowy głosu. Może nie chciał lub uznał, że nie ma co ciebie naciskać, bo gdybyś chciała, to sama opowiedziałabyś mu o sobie. Gdy tylko zauważyłaś kotkę, zatrzymałaś Pearla. Od razu wiedziałaś, że kotka może zachowywać się w stosunku do was obojga przeróżnie, może być niezwykle miła i przylizywać się do was, jak i równie dobrze może być małym wcieleniem Szatana i zadrapać was aż do krwi. Dlatego też używałaś PokeDexu, żeby dowiedzieć się o nieco więcej.

Glameow

Poziom: 7 [00%]
Ewolucja: Glameow --(38lvl)--> Purgly
Ataki: Fake Out, Scratch
Charakter: Jest to kotka, która doskonale wie, czego chce od życia. Nie pozwala sobie wleźć na głowę, ma dominujący charakter i w drużynie to zdecydowanie to ona jest liderem. W ciągu swojego życia nauczyła się, że aby coś osiągnąć, trzeba umieć kombinować i... właśnie to robi. Czego jak czego, ale rozumku i sprytu to Arceus jej nie poskąpił. Miewa jednak problemy ze znalezieniem przyjaciół, głównie przez swój specyficzny charakterek.
Umiejętność: Limber - Pokemon nie może zostać sparaliżowany.
Trzyma: ---

Glameow dalej stała na skale i wpatrywała się w waszą dwójkę, jakby czekając, aż to wy wykonanie pierwszy ruch. Gdy tylko wyjęłaś PokeBall z Allerią, kotka podskoczyła, wylądowała przed wami i ustawiła się w bojowej pozie. Najwyraźniej chciała z tobą stoczyć pojedynek...

[Vereesa]

-Czy ty właśnie wyzwałaś mnie na pojedynek? - zapytałam niby to kotki, niby sama siebie. Alleria wyraziła zgodę na walkę z zarówno dzikimi pokemonami, jak i pokemonami bractwa.. może to dobry pomysł, żeby stanąć do walki z tą kotką? Czas najwyższy sprawdzić jak ja i Eevee dajemy sobie radę w spólnej walce.
Trzymając kulę z moim jedynym pokemonem skinęłam głową w stronę glameow i zrobiłam dwa kroki w tył.
-Dobrze więc. Alleria wybieram Cię! - krzyknęłam wypuszczając moją małą futrzastą towarzyszkę na światło dzienne. Zawahałam się, nie wiedziałam na czym ma dokładnie polegać taka walka.. moje plemię zajmowało się pokemonami w zupełnie inny sposób, ruszyłam więc z tym co miałam w zanadrzu - pełną improwizacją.
-Okej.. najpierw wykonaj Growl! I groźnym warknięciem przestrasz swoją rywalkę, następnie wpadnij w nią całym ciałem z atakiem Tackle. - arsenał bojowy mojej podopiecznej był bardzo biedny, jeden ofensywny atak. -Dobra.. może wykonaj Sand-Attack, którym kupisz sobie trochę czasu na to, żeby podbiec do kamienia. Odbij się od niego tylnymi łapkami i użyj odbicia jako siły napędowej do przyładowania Glameow z najsilniejszego Tackle jakie masz!

[Mhrok]

Gdy wypuściłeś Allerię z kuli, lisiczka początkowo była zdezorientowana, jednak gdy zobaczyła stojącą naprzeciwko nią Glameow, zauważyłeś uśmieszek na jej pyszczku. Najwyraźniej Eevee była niezwykle zadowolona, że będzie mogła się trochę rozerwać.

Twój pierwszy pojedynek się rozpoczął całkiem niespokojnie. Eevee zaczęła od obniżenia statystyk Glameow, a ta od razu przystąpiła do ataku, którego lisiczka nie uniknęła. Jednak po chwili nastąpił kontratak, którego oczywiście kocica nie popuściła. Wtedy Eevee, najpierw oślepiła ją piaskiem, a następnie uderzyła w nią całą siłą. Glameow zakończyła turę drapnięciem ciałka lisiczki po całej jego długości. Zauważyłeś, że spomiędzy futra przedzierają się ciemnoczerwone krople krwi, która spada na podłoże...

- 76% HP
- 82% HP, atak, 95%, celność 95%

[Vereesa]

Przyglądałam się tej nierównej walce z przymrużonymi oczami. Glameow była ciężkim przeciwnikiem, ponieważ nie miała słabych punktów.. trzeba było więc pokazać tej małej kocicy gdzie jej miejsce naszym małym asem z rękawa.

-Nie przejmuj się tym zadrapaniem mała! Zaraz to wszystko wyleczymy. - krzyknęłam do niej pokrzepiająco, po czym przeszłam do wydawania poleceń. -Zaatakuj ją swoim Tackle, po czym odskocz od niej starając się uniknąć ataku. Wspomóż się w tym swoim Tail Whip i ogonem zwiedź oślepioną wcześniej Glameow. Czas na małego asa z rękawa.. użyj Sing! Zaśpiewaj jej pięknie, a gdy tylko zaśnie wykonaj Tackle, a potem Tackle i jeszcze raz Tackle! Dasz radę Allerio, daj z siebie wszystko! - z nadzieją patrzyłam na to krwawe pole bitwy, niepokoiła mnie kocicia i jej ostre pazury, jednak z tym wachlarzem umiejętności jakim dysponowała moja Eevee, wiele więcej nie mogłam zrobić..

[Mhrok]

Kolejną turę pojedynku rozpoczęliście z przytupem. Eevee zaszarżowała na przeciwniczkę i uderzyła w nią Tackle. Później dodatkowo zmniejszyliście obronę przeciwniczka, która odpłaciła się kolejnym silnym ciosem. Po tym przeszedłeś do waszego asa z rękawa. Lisiczka rozpoczęła piękną serenadę. Glameow początkowo jej słuchała, jednak po chwili zaczęła przymierzać się do kolejnego ataku. Ten jednak nie doszedł do skutku, bo kotka zasnęła. Następnie Eevee rozpoczęła zmasowany atak na swoją przeciwniczkę, odrzucając ją z miejsca na miejsce niczym jakąś szmacianą laleczkę. Zaraz przed trzecim uderzeniem kocica obudziła się, jednak nie zdążyła wykonać uniku. Po tym jednak ponownie uderzyła swoimi ostrymi pazurami. Mimo wszystko szala zwycięstwa przeważyła się na waszą stronę. Jeszcze trochę i powinno udać się wam wygrać.

- 53% HP
- 37% HP, atak 95%, celność 95%

Pearl stał obok i przypatrywał się twojemu pojedynkowi z dzikim pokemonem. Pichu aktywnie uczestniczył w kibicowaniu Allerii, bardzo chcąc wygranej lisiczki.
- Chu, chu, pi, chu. - słyszałaś co chwilę powtarzający się doping elektrycznej myszy.