[Szin]

Imię/imiona: Zoya
Nazwisko: Wodiczko

24 lata
Data urodzenia: 29. 06.
Profesja: trenerka
Profesja poboczna: hodowca
Team: Grupa teatralna Les Miserables.
Partner/ka: Trupa, a w szczególności Edmund.



C H A R A K T E R

Zoya to przesympatyczna kobieta, choć sama uważa, że nikt jej nie lubi. W tym sensie, że kiedy poznaje nowe osoby od razu nastawia się negatywnie wobec dalszego rozwoju relacji. Już z góry wie, że to się nie uda. Tym bardziej się dziwi, kiedy inni podchodzą do niej z serdecznością i chcą utrzymywać kontakt. Zazwyczaj bywa radosna, choć jak każdy człowiek miewa także chwile słabości. Przepada wtedy na parę godzin, by się wyciszyć, uspokoić. Zdaje sobie sprawę z tego, jak okropna potrafi być, kiedy opanowują ją negatywne emocje. Woli więc zniknąć innym z oczu, by nie dopuścić do niepotrzebnych konfliktów. Wobec obcych - ze względu na swoje podejście - traci całą pewność siebie, ale ratuje ją jej gra aktorska. Kiedy nie radzi sobie psychicznie, stara wczuć się w jakąś rolę. Staje się wtedy kimś zupełnie innym. Tak też dzieje się w chwili wyjścia na scenę. Odkłada swoje problemy i lęki na bok. Wciela się w swoją rolę i ciałem, i duszą. Nigdy jednak nie myślała o przeniesienie się na deski większych teatrów by okryć się sławą. Woli skromne, wolne od przesadnej ilości zasad, życie. Wędrując od miasta do miasta. Czasem bywa ciężko, bo choć Les Miserables to teatr wybitny, nie zawsze udaje im się przebić sławę większych instytucji. I wtedy jest biednie. Czasem nie ma co jeść. Ale Zoya nie narzeka. Kocha swą trupę teatralną i jest przekonana, że nigdy ich nie opuści. Są razem na dobre i na złe. Dziewczę jest odważne, ale przerażają ją owady. Pewnie nie miałyby z nimi problemu gdyby nie fakt, że w dzieciństwie przestraszyła się ogromnego pająka, który zaplątał się w jej włosy. Od tamtej pory już nigdy nie była wstanie pochwycić żadnego robala w ręce. Teraz wpada w panikę na samą myśl o tym, że może być w pobliżu.
Jest bardzo przesądna i wierzy w mitologię. Bo skoro na świecie istnieją takie stwory jak pokemony, to przecież gdzieś mogą wałęsać się bardziej mityczne stworzenia! Szczególnie zauroczyła ją wizja, że gdzieś tam czeka na nią jakiś wampir. Ot, przeczyła kiedyś parę starych ksiąg, rozmarzyła się na polance i ześwirowała na ich punkcie. Dodatkowa cecha - marzycielstwo. Im bardziej niewiarygodne wymysły, tym lepiej.
U innych drażni ją niewiele cech, bo i na wiele można przymknąć oko. Nie ma ludzi idealnych. Nienawidzi jednak tych, którzy są obłudni, zakłamani i przesadnie pyszni. Któż lubiłby przebywać w takim towarzystwie?
Ponad wszystko ceni sobie przyrodę. Nie jada mięsa. Ryb i owoców morza także nie. Nie narzuca jednak innym swoich poglądów. To jej osobista decyzja - nie chce przykładać ręki do krzywdy jakiejkolwiek istoty. Nie skrzywdziłaby nawet znienawidzonych przez siebie pajęczaków. Ceni sobie także sztukę. Nie tylko teatr, lecz także malarstwo, rysunek czy grafikę. Zawsze nosi przy sobie swój osobisty szkicownik, w którym rejestruje wszelakie zdarzenia, zapoznane osoby, otoczenie w którym przebywa. Wszystko co zobaczy, a akurat ma chwilę żeby przenieść to na papier. I jest w tym niezła, ale nie przepada za pokazywaniem swoich prac innym. To dla niej bardzo intymna rzecz, bardziej niż jakikolwiek pamiętnik. Tylko Edmundowi uchyliła rąbka swego tajemniczego bazgrolnika.
Ach, jest też niezłą niezdarą. Potrafi przewrócić się na prostym chodniku.

W Y G L Ą D

Zoya to kobieta o szczupłym ciele. Zdarzają się tak biedne okresy, że bywa wręcz wychudzona. Aczkolwiek zazwyczaj zajada się za trzech, więc wygląda dość apetycznie. Jest przeciętnie wysoka; nie przewyższa większości, ale nie należy także do maluczkich. W wieku lat dwudziestu pokryła swe ciało pierwszym tatuażem; z czasem pojawiło się ich wiele. Począwszy od rąk, poprzez plecy, aż po nogi. A spomiędzy nich przebijają przeróżne bruzdy, blizny i zranienia.
Jej twarz jest na tyle charakterystyczna, że wyróżnia się w tłumie. Nie jest zjawiskowa, ale ma w sobie to coś, co sprawia, że ludzie ją zapamiętują. Można także dodać, że świetnie radzi sobie z mimiką - potrafi oddać każdą emocję na wiele sposobów. Cerę ma wręcz niezdrowo bladą, a to za sprawą nadmiernego unikania słońca. Zoya preferuje bladość ponad opalenizną. Gdzieniegdzie zabłąkało się parę piegów. Oczy są intensywnie niebieskie. Włosy sięgają jej niemalże do pasa. Jest blondynką (bardzo jasny, nieco wyblakły odcień).
Lubi hasać zarówno bez ubrań jak i w ubraniach. Nie ma problemów z akceptacją własnego ciała. Nie oznacza to jednak, że jest ekshibicjonistką. Kiedy występuje nago, to na deskach wędrownego teatru, odgrywając jedną z ról. Nosi sukienki. Spódnice. Spodenki. Nigdy spodnie. Osobiście uważa, że są one przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn. Ale każdy nosi to co lubi. Zazwyczaj dobiera ubranie w kolorze czerni, rzadziej czerwieni czy w którymś z odcieni niebieskiego. Nie rozstaje się natomiast z niebieską szminką i lakierami do paznokci w przeróżnych tonacjach oraz lenonkami. Często można spotkać ją z wiankiem na głowie. I z żywych kwiatów, i ze sztucznych.

H I S T O R I A

Od urodzenia żyła w wielkim mieście. Pilnie strzeżony apartamentowiec. Mieszkanie na ostatnim piętrze. Ogromna, oszklona pracownia. Ulubione miejsce. Dużo przestrzeni, widok na całe miasto. Pojazdy sunące mozolnie po ulicach, czarne niebo pozbawione gwiazd. Kartki pokrywane raz po raz myślami, cytatami, bazgrołami. Szkoła. Dom. Drobne rozrywki. Typowe życie nastolatki z bogatego domu. Matka - renomowany naukowiec. Ojciec - lekarz. Ani jego, ani jej nie było nigdy w domu. Ale mała Wodiczko nie robiła z tego żadnej tragedii. Potrafiła się sobą zająć. Właściwie, to nie było wcale takie złe. Na dłuższą metę dość raniące, ale ludzie miewają gorzej. Miała przecież wszystko, choć nie żądała wiele. Rodzice ją wspierali. We wszystkim. Ostatecznie wylądowała w szkole aktorskiej. Ojciec nieco się dąsał, bo gdzieś tam tliła się iskierka nadziei, że może zarażą ją pasją do nauk ścisłych. Niestety, nie udało się.
Pewnego razu, wracając z kolejnych zajęć, natknęła się na makabryczny widok. Z początku całość wyglądała jak zmechacone kłęby szmat porzucone na uboczu, jednak przyjrzawszy się bliżej, dostrzegła że śmieci poruszają się nieznacznie. Do uszu dobiegł cichy pisk. Ostrożnie zbliżyła się o krok. Groteskowo powyginane kończyny... Zaraz, właśnie! Kończyny! To coś, ten kłąb szmat, to żywa istota. Zoya wiedziała, że już jej nie pomoże. Ale spod zdeformowanego cielska wyłoniło się szczenię. Ledwo przejrzało na patrzałki. Sierść sklejona brudem, przerażenie wypisane na maluczkim pyszczku. Wodiczko pochwyciła maluszka, przycisnęła go do piersi i nie namyślając się zbyt długo, ruszyła w stronę domu. Obiecała sobie, że zajmie się szczenięciem. Poochyena została doprowadzona do porządku, okazało się, że to zdrowy okaz. Tyle że trwała w stanie szoku. Jaki los spotkał rosłą Mightyenę-matkę? Tego nie wie nikt. Dramatyczne zdarzenie wywarło na maluszku niemałe piętno i od tamtej pory stała się płochliwą, choć kochającą bezgranicznie istotką. Wodiczko długo pracowała nad charakterem swego pupila. Poochyena nabrała nieco odwagi, choć każdy głośniejszy dźwięk nadal ją płoszy. Zoya nadała jej imię Aisling, zainspirowana przeczytanym kiedyś poematem.
Jej żywot byłby zapewne dość monotonny gdyby nie pewne zdarzenie. W jednym z tutejszych barów spotkała wysokiego, długowłosego blondyna o bujnym zaroście. Blada cera, przeszywające spojrzenie. Nie mogła go zignorować! Podeszła, zagadała. Od słowa do słowa. Wręczył jej zaproszenie. Na występ. Wędrowna trupa teatralna? Aż oczy jej zabłyszczały. Przecież to najwspanialsza rzecz o jakiej do tej pory słyszała. Zapał ostudził się po chwili. Postanowiła, że będzie się zachwycać dopiero kiedy zobaczy o co w tym wszystkim chodzi. To równie dobrze może być jakiś marny pokaz gdzie żebrzą o drobniaki. Wystawiali akurat sztukę pod tytułem Kobro. Idealnie, Zoyka lubiła tą niedocenioną za życia artystkę. Spektakl zachwycił młodą kobietę. Coś cudownego! Uczepiła się Edmunda. Albo to on uczepił się jej? Przypadli sobie do gustu na tyle, że spędzali ze sobą wiele czasu. Rozwinięcie tej historii jest banalne. Edmund zapowiedział, że wyjeżdża, bo czas ruszyć dalej. Informacja zasmuciła Wodiczko. Na tyle, by podjąc odpowiednie działania. Trupa zniknęła, a wraz z nią - Zoyka i jej wierna towarzyszka, Aisling. (Rodzice zostali postawieni przed faktem dokonanym. Zgodzili się, bo przecież już młodsze pisklęta wylatują z gniazda, a to to miało już dwadzieścia trzy lata!) Okazało się, że dziewczę ma na tyle predyspozycji, że może występować na scenie wraz z resztą. Zaczęło się oczywiście od pomniejszych, bardziej epizodycznych ról. Z czasem wcielała się w coraz to ważniejsze postaci. I na tym etapie utknęła na dłuższy czas, choć zapowiedziano jej, że jeżeli dobrze wypadnie na kolejnym pokazie, to czeka ją szansa na odegranie tytułowej postaci w Alicji. Historia opowiada o dziewczynce zamkniętej w zakładzie psychiatrycznym i o bajkowym scenariuszu, który rozgrywa się w jej wyobraźni. Brzmi znajomo? Z czasem okazuje się jednak, że niewinne, wymyślone przez nią postaci odkrywają problemy z przeszłości, które zostały wyparte przez świadomość w akcie samoobrony. Świetna rzecz, Zoyka już nie mogła się doczekać. Byle tylko nikt nie sprzątnął jej roli spod nosa, bo choć teatralna grupa zachowuje się jak rodzina, to i w rodzinie zdarzają się czarne owce. A jest tu taka, co nie życzy Wodiczko nic pomyślnego.
Warto również dodać, że Zoya ma swojego własnego Taurosa. Nie w sensie dosłownym. Jedynym jej pokemonem, jak do tej pory, jest Poochyena. Ale każda osoba z trupy ma pod opieką jednego z byczorów, które ciągną za sobą wozy. Dlaczego Taurosy a nie koniowate? Nie zależy im na szybkości, a na wytrzymałości w trudnych warunkach. A takiego byka ciężej wymęczyć. Ciężej też okiełznać, ale jak się już uda - po wielu urazach, siniakach i bruzdach - to nie ma wierniejszego kompana. Zoya uwielbia Brajana, a Brajan... no cóż, może jeszcze nie do końca przypepada z dziewczęciem. Czasem da się pogłaskać, czasem przywali z kopyta. Ale zjeść to lubi, więc póki co - bez jedzenia nie ma co podchodzić.
Grupa teatralna wyrusza niebawem w kolejną podróż.

R O D Z I N A

Zoyka jest jedynaczką. Prawdopodobnie była wpadką, bo rodzice nie planowali potomstwa, ale jak już się pojawiła - pokochali ją całym sercem. Mama, Masha Wodiczko, naukowiec. Tata, Louis Wodiczko, lekarz/ pasjonat historii sztuki (wyłącznie hobbistycznie).

P O K E M O N Y

Poochyena
Imię: Aisling

Poziom: 10
Typ:
Ewolucja: Poochyena (18 lvl) -> Mightyena
Ataki: Tackle, Howl, Sand Attack, Protect [TM], Sucker Punch [Bonus EM], Dark Pulse [TM]
Charakter i historia: Kocha swoją właścicielkę ponad wszystko. Nawet pomimo swojej bojaźliwości jest w stanie przełamać się i stanąć w jej obronie. Szczególnie nie przepada za głośnymi dźwiękami. Co prawda nie ucieka, ale stara się schować w bezpieczne miejsce. Najlepiej wciskając głowę między kolana właścicielki albo pod poduszki. Średnio nadaje się do starć z innymi pokemonami. Przynajmniej dopóki nie przełamie swych lęków. Jest bardzo żywiołowa. Wszędzie jej pełno. Uwielbia biegać. I podgryzać różne rzeczy. Zęby wciąż ją swędzą, choć nie jest już szczeniakiem. Straciła matkę w wieku szczenięcym, w niewyjaśnionych okolicznościach. Została znaleziona i poniekąd uratowana przez Zoykę. Od tamtej pory żyje u jej boku. Traumatyczne wydarzenia z dzieciństwa prawdopodobnie pogłębiły fobię Poczienki.
Umiejętność: Quick Feet - Kiedy Pokemon zostaje dotknięty przez zmianę statusu, jego szybkość wzrasta o 50%. Neutralizuje spadek szybkości spowodowany paraliżem. Dodatkowo, jeśli Pokemon jest na pierwszym miejscu w drużynie, częstotliwość napotykania dzikich Pokemonów spada.
Trzyma: Black Glasses

Slugma
Imię: Lavil

Poziom: 8
Typ:
Ewolucja: Slugma (38lvl) -> Magcargo
Ataki: Spit Up (Egg Move), Yawn, Smog, Ember
Charakter i historia: Ten uroczy Slugma jest niezwykle bojowym i odważnym wojownikiem. Potrafi rozgromić każdego, ale... tylko w snach. Stworek uważa się za niezwyciężonego Pokemona i nie słucha innych, gdy ci tłumaczą mu, że wcale nie odznacza się ani super siłą, ani inną zdolnością na tle innych Slugm. Z jednej strony to trochę przykre, że porównują go do tysięcy takich samych Poków, lecz z drugiej malec odbiera to jako pewnego rodzaju wyzwanie, dlatego zmotywowany do działania, pragnie stać się najsilniejszym Magcargo. Nigdy nie opuści żadnego treningu, nie lubi bezczynności oraz lenistwa. Aktywny tryb życia to podstawa dla ślimaczka pomimo, że brzmi to bardzo paradoksalnie. Zoya otrzymała potworka za zdobycie drugiego miejsca w Pokazach Pokemonów Ognistych i Elektrycznych, w których wystartowała wraz ze swoją shiny Mareep. Warto dodać, że imię Lavil przez niektórych uważane jest za połączenie ze sobą angielskich słów lawa (lava) i ślimak (snail). Jednak zdecydowana większość twierdzi, iż to czysty przypadek.
Umiejętność: Weak Armor - Kiedy Pokemon zostaje trafiony fizycznym atakiem, jego obrona spada o jeden poziom, a jego szybkość podwyższa się o jeden poziom.
Trzyma: ---

Zubat
Imię: Nosferatu, Nosek

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Zubat (22 lvl) -> Golbat (zadowolenie) -> Crobat
Ataki: Leech Life, Supersonic
Charakter i historia: Zubat wykluł się w jednym z centrum pokemon, gdzie trafił pod opiekę Zoyki. Nietoperz nienawidzi słońca, o czym niepodważalnie świadczy fakt, że przed zmrokiem nie opuści pokeballa. Chyba, że jest to wnętrze budynku, w którym wszystkie okna są zasłonięte i okropne, palące, słoneczne promienie go nie dosięgną. Po zmierzchu Zubat jest bardzo żywiołowym i towarzyskim pokemon. Oczywiście, kiedy już zje. Kiedy jest głodny okropnie grymasi, uwieszając się wtedy na włosach trenerki do czasu, aż otrzyma jedzenie. Lubi straszyć Aisling.
Umiejętności: Infiltrator - Podczas ataku ignoruje "bariery" powstałe w wyniku ruchów Reflect, Light Screen, Safeguard i Substitute.
Trzyma: Poison Barb

Stantler
Imię: Hjort


Poziom: 8
Typ:
Ewolucja: Stantler
Ataki: Me First, Tackle, Leer, Astonish, Megahorn [EM]
Charakter i historia: Zoyka poznała Stantlera podczas spaceru po lesie, kiedy to czekała, aż trupa uwinie się z awarią, by mogli ruszyć w dalszą drogę. Dziewczyna od razu podbiła serce pokemona, z którym chciała się zaprzyjaźnić i którego chciała naszkicować. Kiedy więc zaproponowała mu przyłączenie się do grupy od razu się zgodził. Stantler jest bardzo terytorialnym pokemon, który lubi oznaczać swoją własność i broni jej zajadle, atakując nawet silniejszych przeciwników. Pokemon nie je pokekarmy. Wychowany w lesie, przyjmuje jedynie naturalną zieleninę. Bywa uparty i krnąbrny, ale nadrabia to odwagą, lojalnością i dobrocią serca.
Umiejętność: Sap Sipper - W przypadku trafienia ruchem typu Grass, Pokemon nie otrzymuje żadnych obrażeń, a jego atak zostaje podwyższony o jeden poziom.
Trzyma: -

Kingler
Imię: Mister Pinchy bądź Król Szczyposław

Poziom: 30 lvl
Typ:
Ewolucja: Krabby (28 lvl) -> Kingler
Ataki: Wide Guard, Mud Sport, Bubble, Vice Grip, Leer, Harden, Bubble Beam, Mud Shot, Metal Claw, Stomp, Ancient Power [EM]
Charakter i historia: Pokemon otrzymany jako nagroda za udział w Letniej Szkółce Pokemon. Jest nieco opóźniony. A przynajmniej takie sprawia wrażenie. Szwankuje u niego głównie pamięć. Czasem ma lepsze, a czasem gorsze dni. Póki co udaje mu się spamiętać do trzech ataków maksymalnie. Jeżeli taktyka zawiera ich więcej, Kingler staje się zdezorientowany i wybiera zupełnie przypadkowe ataki. Zoya zaprzysięgła sobie, że pomoże mu zwalczyć problem. I tak jest już lepiej! Wystarczyło chwile przysiąść a z dwóch poleceń umiejętność zapamiętywania wzrosła do trzech. No, ale być może to jedynie efekt tego, że wcześniejsza taktyka była bardziej skomplikowana i się krabowi mieszało w głowie. Ciężko ocenić zważywszy na fakt, że Zoya dopiero poznaje swojego nowego przyjaciela. Kingler uwielbia puszczać bańki a także toczyć pianę z pyska. Ogólnie lubi okręgi i okrągłe przedmioty i kształty. Czasami kręci się w kółko po piachu żeby zostawiać po sobie ładne ślady. Jego wadą jest przyzwyczajenie do szczypania ludzi. Może jak był mniejszy i jego szczypce nie budziły grozy to było to dość akceptowalne, ale teraz... czasem leje się nawet krew. Ma drobny kompleks na punkcie mniejszego ze szczypiec. Lubi jak się go poleruje tak żeby błyszczał w słońcu a woda ściekała po nim niczym po masce świeżo umytego samochodu. Obżera się - on nie je, on naprawdę się obżera - glonami. I ogólnie, zielskiem. Ale najbardziej lubi to wodne.
Umiejętność: Shell Armor - Blokuje ciosy krytyczne przeciwnika.

Shiny Mareep
Imię: Mole

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Mareep (15 lvl) -> Flaaffy (30 lvl) -> Ampharos (Mega Stone) -> Mega Ampharos
Ataki: Tackle, Growl, Thunder Wave, [EM] Body Slam, [MT] Swift, [TM] Charge Beam, [TM] Thunderbolt, [MT] Electroweb, [MT] Shock Wave
Charakter i historia: Mareep wykluła się na jednej z farm pokemon, skąd trafiła w ręce Zoyki jako nagroda konkursowa. Owieczka jest wesołym, radosnym i wszędobylskim stworzeniem. Od początku i na przekór wszystkiemu zaprzyjaźniła się z Elizabeth starając się naśladować jej styl, dzięki czemu potrafi zachowywać się na poziomie, chodzić niczym modelka, a jej ruchy nabrały gracji i wdzięku. Przyniosło to też trochę minusów, gdyż zaczęła się odrobinę popisywać i wywyższać. Mareep przepada za słodkościami i uroczymi przedmiotami. Często się o nie ociera, co sprawia, że powietrze wokół niebezpiecznie się elektryzuje. Jako, że wychowała się na farmie woli towarzystwo dobrze znanych jej gatunków pokemonów. Najlepiej dogaduje się z Hjortem.
Umiejętność: Static - Przy kontakcie fizycznym istnieje 30% szans na sparaliżowanie przeciwnika. Dodatkowo, jeśli Pokemon jest na pierwszym miejscu w drużynie, szansa na napotkanie elektrycznego Pokemona rośnie o 150%.
Trzyma: ---

BOX || Konto bankowe || Galeria z trofeami

P R Z E D M I O T Y
- pokedex;

Poke sprzęcior, czyli pokeballe i inne pierdoły


- jakieś dwa zakurzone pokeballe;
- 21x Rare Candy,
- 6x Heart Scale.

Berry


- 5x Hondew Berry;

TM/ MT/ HM


- TM 88 - Sleep Talk;
- HM 03 - Surf.

Jajca


Cleffa [EM: Mimic], 50% szansy na shiny;

Pozostałe
- szkicownik;
- ozdobna pokrywa na pokeball;
- suknia dla koordynatorek (różowa pastereczka);
- niebieskie kokardki;
- nalepka na pokeball (błyskawica);
- balonik (również niebieski).

Poziomy:
Poochyena
+ 1 lvl - bonus, wrzesień - (2015, 02. 09.), profesja - trener;
+ [EM] Sucker Punch - bonus, wrzesień - (2015, 02. 09.);
+ 4 lvl - 4x Rare Candy, zdobyte w konkursie u Chmurka;
+ [TM] Dark Pulse - konkurs u Chmurka.
Wingull
-
Zubat
-
Stantler
-
Kingler
-
Mareep

[REKLAMA]

[Yuki]

~~ Akcept Karty Postaci ~~

Poochyena zna jeszcze na start atak Howl.